ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਰੋਮਾਲ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਕਿਨਾਰੇ ਕਿਨਾਰੇ ਦੇ ਕਾਲੇ ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਗੁੱਛੇ ਨਿਕਲ ਰਹੇ ਸਨ ।
"ਇਕ ਪਲ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਸਭ ਕੁਝ ਫੈਸਲਾ ਹੋ ਜਾਣਾ ਹੈ," ਓਸ ਸੋਚਿਆ, "ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਕਿੰਝ ਬੁਲਾਵਾਂਗਾ ? ਯਾ ਕੀ ਮੇਰੇ ਵਲ ਉਹ ਆਪ ਆ ਜਾਵੇਗੀ ?"
ਓਹ ਤਾਂ ਬਰਥਾ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਖਲੀ ਸੀਤੇ ਇਹ ਗਲ ਕਿ ਕੋਈ ਆਦਮੀ ਓਹਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਹੈ ਓਹਦੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਸੱਕਦੀ ।
"ਆਪ ਕਿਹਨੂੰ ਲੱਭਦੇ ਹੋ ?" ਵਾਰਡ੍ਰੈਸ , ਜਿਹੜੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਿੰਜਰਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਹੇ ਥਾਂ ਤੇ ਟਹਿਲ ਰਹੀ ਸੀ ਨਿਖਲੀਊਧਵ ਪਾਸ ਆ ਕੇ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ । ਕਾਤਰੀਨ ਮਸਲੋਵਾ," ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਨਿਖਲੀਊਧਵ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਕਾਤਰੀਨ ਮਸਲੋਵਾ ! ਕੋਈ ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਹੈ," ਵਾਰਡ੍ਰੈਸ ਨੇ ਆਵਾਜ਼ ਦਿੱਤੀ ।
ਮਸਲੋਵਾਨੇ ਚੁਗਿਰਦੇ ਤੱਕਿਆ ਤੇ ਜਾਲੀ ਪਾਸ ਆਈਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਉੱਪਰ ਓਹੋ ਹਰ ਗੱਲ ਲਈ ਸਦਾ ਤਿਆਰ ਬਰ ਤਿਆਰ ਦੀ ਬ੍ਰਿਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ ਜਿਹਨੂੰ ਨਿਖਲੀਊਧਵ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਪਛਾਣਦਾ ਸੀਓਹਨੇ ਦੋਹਾਂ
੪੨੮
