ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਯਾਦਾਂ.pdf/112

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ

ਯਾਦਾਂ

ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਪੁਕਾਰ

ਅਸੀਂ ਗਰੀਬ ਨਿਮਾਨੇ ਪੰਛੀ,
ਮੂੰਹੋਂ ਬੋਲ ਨਾ ਸੱਕੀਏ।
ਐ ਇਨਸਾਨ ਰਹਮ ਤੇਰੇ ਵਲ,
ਕਦ ਦੇ ਬਿਟ ਬਿਟ ਤਕੀਏ।
ਰੰਗ ਬਰੰਗੀ ਪਹਿਨ ਪੁਸ਼ਾਕਾਂ,
ਦੁਨੀਆਂ ਅਸੀਂ ਸਜਾਈਏ।
ਵਨ ਸੱਵਨੇ ਮਿੱਠੇ ਮਿੱਠੇ,
ਗੀਤ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗਾਈਏ।
ਮਕੜੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਈ ਕੀੜੇ,
ਜੋ ਫਸਲਾਂ ਨੂੰ ਖਾਂਦੇ।
ਅਸੀਂ ਮੁਫਤ ਦੇ ਨੌਕਰ ਤੇਰੇ,
ਸਭ ਨੂੰ ਮਾਰ ਮੁਕਾਂਦੇ।
ਖਾਈਏ ਪੀਏ ਰਬ ਦਾ ਦਿਤਾ,
ਖਿਦਮਤ ਤੇਰੀ ਕਰੀਏ।
ਹੈ ਕੇਡੀ ਏਹ ਬੇਇਨਸਾਫੀ,
ਤੇਰੇ ਹਥੋਂ ਮਰੀਏ।

੧੦੪.