ਪੰਨਾ:ਯਾਦਾਂ.pdf/117

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਯਾਦਾਂ

ਤੇਥੋਂ ਵਿਛੜ ਭਾਂਵੇਂ ਲਖੋਂ ਕੱਖ ਹੋਈ,
ਖੁੱਸੀ ਸਦਾ ਹਜੂਰੀ ਦੀ ਈਦ ਭਾਵੇਂ।
ਇਕ ਝਲਕ ਨੂੰ ਤਰਸਦੀ ਵਿਲਕਦੀ ਹਾਂ,
ਚੱਨ ਈਦ ਦਾ ਹੋ ਗਈ ਦੀਦ ਭਾਂਵੇਂ।
ਤੇਰੇ ਮਿਲਨ ਦੀ ਵਿਛੱੜੇ ਵਹਿਣ ਵਾਂਗਰ,
ਹੋਈ ਖਾਬ ਖਿਆਲ ਉਮੀਦ ਭਾਂਵੇਂ।
ਅਰਸ਼ੋਂ ਫਰਸ਼ ਤੇ ਸੁਟਿਆ ‘ਹਿਜਰ’ ਤੇਰੇ,
ਤੇਰੇ ‘ਹੇਰਵੇ' ਲਿਆ ਖਰੀਦ ਭਾਵੇਂ।
ਐਪਰ ਵੇਖਕੇ ਏਸੇ 'ਚਿ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇਰੀ,
ਤੇਰੀ ਖੁਸ਼ੀ ਪਿਛੇ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹਾਂ।
ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਏਸ ਪਰਦੇਸ ਅੰਦਰ,
ਹੰਝੂ ਸਮਝ ਕੇ ਮੋਤੀ ਪਰੋ ਰਹੀ ਹਾਂ।

੧੦੯.