ਪੰਨਾ:ਯਾਦਾਂ.pdf/39

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਯਾਦਾਂ

ਸਿਕ ਚੱਨ ਸੂਰਜ ਤੇ ਸਿਆਰਿਆਂ ਦੀ,
ਆਪਨੇ ਰੱਬ ਦਾ ਹੁਕਮ ਕਮਾਨ ਦੀ ਏ।
ਸਿਕ ਰਿਖੀ ਮੁਨੀਆਂ ਕੇ ਮੁਕਤ ਹੋਈਏ,
ਸਿਕ ਆਸ਼ਕਾਂ ਯਾਰ ਮਨਾਣ ਦੀ ਏ।
ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਘੁੰਡ ਚੁਕ ਸੁਟੇ,
ਦਿਲੀ ਦੀ ਸਿਕ ਏਹੋ ਸਾਇੰਸਦਾਨ ਦੀ ਏ।
ਸਿਕ ਵਲੀ ਪੈਗੰਬਰਾਂ ਔਲੀਆਂ ਦੀ,
'ਮੈਂ' ਮਾਰਕੇ 'ਤੂੰ' ਹੋ ਜਾਨ ਦੀ ਏ।
ਤਾਰਾਂ ਸਿਕ ਦੀਆਂ ਕੁਲ ਬਰਿਹਮੰਡ ਬੱਧਾ,
ਇਸਦੀ ਖਿੱਚ ਤੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਬਾਹਰ ਨਾਹੀਂ।
ਕਿਸੇ ਸ਼ੌਂਕ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਸੂ ਖੇਲ ਰਚਿਆ,

‘ਬੀਰ’ ਸਿਕ ਦੇ ਬਾਝ ਕਰਤਾਰ ਨਾਹੀਂ।

੩੧