ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਯਾਦਾਂ
ਏਧਰ ਮਿਲਨ ਦੀ ਤਾਂਘ ਨੇ ਅੱਤ ਚਾਈ,
ਓਧਰ ਪਿਆ ਝਨਾਂ ਠਾਠਾਂ ਮਾਰਦਾ ਸੀ।
ਏਧਰ ਪਾਸ ਕੱਚੇ ਘੜੇ ਦੀ ਬੇੜੀ,
ਓਧਰ ਪਾਸ ਪਕੇ ਕੌਲ ਇਕਰਾਰ ਦਾ ਸੀ।
ਸੋਹਣੀ ਡੁਬ ਨਾ ਮਰਦੀ ਤੇ ਕੀ ਕਰਦੀ,
ਵਕਤ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਜਿਤ ਜਾਂ ਹਾਰ ਦਾ ਸੀ।
ਵੇਖੋ ਪਰੇਮ ਦੇ ਚਾਲੜੇ ਡੁਬਕੇ ਵੀ,
ਲਾਸ਼ਾ ਯਾਰ ਦਾ ਨਾਮ ਪੁਕਾਰਦਾ ਸੀ।
ਸੁਨ ਅਵਾਜ਼ ਮਹੀਂਵਾਲ ਨੇ ਛਾਲ ਮਾਰੀ,
ਕਹਿਕੇ ਫੜ ਲਿਆ ਯਾਰ ਦਾ ਯਾਰ ਪੱਲਾ।
ਸ਼ਰਬਤ ਵਸਲ ਦੇ ਬਾਝ ਤਬੀਬ ਮੇਰੇ।
ਤੇਰਾ ਛਡਦੇ ਕਿਵੇਂ ਬੀਮਾਰ ਪੱਲਾ।
੪੧