ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਯਾਦਾਂ
ਸੁਤਾ ਵੇਖ ਦੂਜਾ ਅਪਣੀ ਸੇਜ ਉਤੇ।
ਛਮਕਾਂ ਨਾਲ ਪਹਿਲੋਂ ਡਾਹਢਾ ਮਾਰਿਓ ਸੂ।
ਫੇਰ ਸਠਾਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਨਾਲ ਰਲਕੇ।
ਗਾਲਾਂ ਕਢੀਆਂ ਖੂਬ ਫਿਟਕਾਰਿਓ ਸੂ।
ਪਛੋਤਾਨ ਲੱਗੀ ਪਿਛੋਂ ਮਾਨ ਮੱਤੀ।
ਪੱਲਾ ਮੁਖ ਤੋਂ ਜਦੋਂ ਉਤਰਿਓ ਸੂ।
ਐ ਲਓ ਚਲੇ ਜਾਨੇ ਹਾਂ ਸਰਕਾਰ ਏਥੋਂ,
ਹਥ ਜੋੜ ਰਾਂਝੇ ਤਾਂ ਪੁਕਾਰਿਓ ਸੂ।
ਤਦੋਂ ਹੀਰ ਬੋਲੀ ਅਖੀਂ ਨੀਰ ਭਰਕੇ,
ਹੋ ਅਧੀਰ ਕਰਕੇ ਤਾਰ ਤਾਰ ਪੱਲਾ।
ਸ਼ਰਬਤ ਵਸਲ ਦੇ ਬਾਝ ਤਬੀਬ ਮੇਰੇ,
ਕਿਵੇਂ ਛਡਦੇ ਤੇਰਾ ਬੀਮਾਰ ਪੱਲਾ।
੪੨
