ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਯਾਦਾਂ
ਜਦੋਂ ਛਾ ਗਈ ਦਿਲ ਤੇ ਡਾਢੀ ਨਿਰਾਸਾ।
ਤਦੋਂ ਪਲਟਿਆ ਕਿਸਮਤਾਂ ਆਨ ਪਾਸਾ।
ਜਿਦੇ ਮਿਲਨ ਦੀ ਟੁਟ ਚੁਕੀ ਸੀ ਆਸਾ।
ਓਹ ਘਰ ਆ ਗਿਆ ਟੁਰਕੇ ਦੇਵਨ ਦਿਲਾਸਾ।
ਜਿਵੇਂ ਪੈਰ ਉਸ ਬਾਗ ਸ਼ਾਹੀ ਚ ਧਰਿਆ।
ਖਿਜ਼ਾਂ ਭਾਂਵੇਂ ਸੀ ਹੋ ਗਿਆ ਬਾਗ ਹਰਿਆ।
ਜਾਂ ਯਾਦ ਆਏ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਸਭ ਪਹਿਲੇ ਧੋਖ।
ਬਜ਼ੁਰਗੀ ਦੇ ਦਾਵੇ-ਫਕੀਰੀ ਦੇ ਹੋਕੇ।
ਉਹ ਸਭ ਢੋਲ ਦੇ ਪੋਲ ਦਿਖਲਾਵੇ ਫੋਕੇ।
ਤਾਂ ਬੇ ਸਬਰੇ ਦਿਲ ਤਾਂਈ ਸ਼ਿਵਨਾਬ ਰੋਕੇ।
ਕਹੇ ਐਤਕੀ ਪਹਿਲੇ ਅਜ਼ਮੈਸ਼ ਕਰਨੀ।
ਕਸੌਟੀ ਲਗਾ ਲਗਨੈਂ ਫੇਰ ਚਰਨੀ।
੪੮
