ਪੰਨਾ:ਯਾਦਾਂ.pdf/58

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਯਾਦਾਂ

ਵਜ਼ੀਰਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੌੜਿਆ ਪੈਰ ਨੰਗੇ।
ਹੋ ਲੰਕਾ ਪਤੀ ਹਾੜੇ ਕਢਦਾ ਨ ਸੰਗੇ।
ਪਿਆ ਮਾਫੀਆਂ ਚੁੰਮ ਚੁੰਮ ਚਰਨ ਮੰਗੇ।
ਕਹੇ ਬਖਸ਼ ਦੇ! ਬਖਸ਼ ਦੇ! ਪੀਰ ਚੰਗੇ।
ਨਿਗਾਹ ਨਾਲ ਤਾਂ ਛੱਟਾ ਬਖਸ਼ਸ਼ ਦਾ ਹੋਇਆ।
ਗਿਆ ਡਿਗਿਆ ਮਨਕਾ ਮਾਲਾ ਪਰੋਇਆ।


੫੦