ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ
ਯਾਦਾਂ
ਮਤ ਭੁਖਾਂ ਮਾਰੀ ਏ।
ਸਿਰ ਤੇ ਕੂੜਾ ਏ,
ਹਥ ਫੜੀ ਬਹਾਰੀ ਏ।
ਕੀ ਬੜਾ ਹਨੇਰ ਨਹੀਂ?
ਐਨੀ ਸੇਵਾ ਤੇ,
ਸ਼ਾਵਾ ਸ਼ੇ ਫੇਰ ਨਹੀਂ।
ਸੁਖ ਦੂਰੋਂ ਭਜਦੇ ਨੇ।
ਕੰਡਿਆਂ ਤੋਂ ਤਿਖੇ,
ਨਿਤ ਮੇਹਣੇ ਵਜਦੇ ਨੇ।
ਖੰਬ ਕਾਲੇ ਤਿੱਤਰਾਂ ਦੇ।
ਭੁਲਨੇ ਜ਼ੁਲਮ ਨਹੀਂ,
ਅਭਿਮਾਨੀ ਮਿਤ੍ਰਾਂ ਦੇ।
ਖੰਭ ਕਾਲੇ ਕਾਵਾਂ ਦੇ।
ਸਾਡੇ ਤੇ ਕਿਉਂ ਥੁਕਨੈ,
ਚੰਨ ਅਸੀਂ ਵੀ ਮਾਵਾਂ ਦੇ।
੫੩
