ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ
ਯਾਦਾਂ
ਚੌਂਕੇ ਵਿਚ ਕਿਧਰੇ ਕੰਮ ਕਰਦਿਆਂ ਦਾ,
ਤਤੇ ਤਵੇ ਨੂੰ ਹਥ ਜੇ ਲਗ ਜਾਏ।
ਪਵੇ ਉੱਡਕੇ ਛਿਟ ਜੇ ਦੇਚਕੇ ਤੋਂ,
ਸਾਰੇ ਬਦਨ ਅੰਦਰ ਲਗ ਅੱਗ ਜਾਏ।
ਪਾਨੀ ਉਬਲਦੇ ਦੀ ਪਏ ਚੁਲੀ ਕਿਧਰੇ,
ਸੜਨ ਫੈਲ ਸਾਰੇ ਰੱਗ ਰੱਗ ਜਾਏ।
ਐਨ ਯਾਦ ਆਵੇ ਉਹਦੋਂ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ,
ਨਦੀ ਨੀਰ ਦੀ ਨੈਨਾਂ ਤੋਂ ਵਗ ਜਾਏ।
ਮੇਥੋਂ ਵਧ ਕਿਤਨੇ ਗੁਣਾਂ ਸੋਹਲ ਹੋਕੇ,
ਤਤੇ ਤਵੇ ਤੇ ਚੌਂਕੜੀ ਕਿਵੇਂ ਮਾਰੀ।
ਕਿਵੇਂ ਬੈਠਿਓਂ ਉਬਲਦੀ ਦੇਗ ਅੰਦਰ,
ਮੇਰੀ ਸੋਚਦੀ ਸੋਚਦੀ ਅਕੱਲ ਹਾਰੀ।
੭੧.