ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਯਾਦਾਂ
( ੧ )
ਇਕ ਅਖੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਤਸਵੀਰ ਖਿਚੀ ਜਾਂਵਦੀ।
ਮੀਟ ਲਵਾਂ ਅੱਖੀਆਂ ਕਿ ਕਿਤੇ ਨਜ਼ਰ ਲਗ ਜਾਂਂਵੇ,
ਅਖੀਆਂ ਤੋਂ ਲਹਿਕੇ ਦਿਲੇ ਵਿਚ ਜਾ ਸਮਾਂਵਦੀ।
ਭੁਲੀਆਂ ਨੇ ਖੇਡਾਂ ਸਾਨੂੰ ਜਦੋਂ ਦੀ ਏਹ ਖੇਡ ਲੱਭੀ,
ਪਰ ਹਾਂ ਹੈਰਾਨ ਇਕ ਸਮਝ ਨਾ ਆਂਵਦੀ।
ਤੇਰੇ ਜਹੇ ਗੁਰੂ ਬਪਰਵਾਹ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਤਾਈਂਂ,
ਮੇਰੇ ਮੈਲੇ ਦਿਲ ਜਹੀ ਜਗ੍ਹਾ ਕਿਵੇਂ ਭਾਂਵਦੀ?
( ੨ )
ਬੜਾ ਹਾਂ ਹਸਾਨਮੰਦ ਇਕ ਇਕ ਭੁਲ ਦਾ।
ਰਬ ਨਾ ਬਨਾਂਵਦਾ ਜੇ ਭੁਲਨਹਾਰ ਆਦਮੀ ਨੂੰ,
ਉਹਦੀ ਬਖਸ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਭੇਦ ਕਿਵੇਂ ਖੁਲਦਾ।
ਭੁਲ ਵਿਚ ਫੁੱਲ ਅਨਮੁੱਲ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਨੇ ਰਖੇ,
ਪਾਰ ਹੋਨ ਲਈ ਭੁਲ ਕੰਮ ਦੇਵੇ ਪੁੱਲ ਦਾ।
ਜਿਨੂੰ ਪੈਰ ਤਿਲਕਿਆਂ ਜਮੀਨ ਤੋਂ ਰੁਪਈਆ ਲਭੇ,
ਉਹਨੂੰ ਠੀਕ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਭੁਲ ਵਾਲ ਮੁੱਲ ਦਾ।
੮੮.
