ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਮਹਾਰਾਜਾ ਖੜਕ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮੌਤ ਪਰ ਮਹਾਰਾਜਾ ਨੌਨਿਹਾਲ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਧਾਹਾਂ ਤੇ ਮਹਾਰਾਣੀ ਚੰਦ ਕੌਰ ਦੇ ਵੈਣ ਅਕਾਸ਼ ਤਕ ਨੂੰ ਕੰਬਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਪਥਰ ਤਕ ਮੋਮ ਹੋ ਚੁਕੇ ਹਨ। ਇਓਂ ਮਲੂਮ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮਾਂ ਪੁਤਰ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੋਤੀ ਮਹਾਰਾਜਾ ਖੜਕ ਸਿੰਘ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਲੁਟਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਹਿਰਦੇ ਦੀ ਸਾਰੀ ਅਗ ਹਾਉਕਿਆਂ ਰਾਹੀਂ ਬਾਹਰ ਕਢਕੇ ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਸਾੜ ਕੇ ਸਵਾਹ ਕਰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰੁਦਨ ਨਾਲ ਪਥਰ ਪਿਗਲ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਧਿਆਨ ਸਿੰਘ ਮੋਨ-ਧਾਰੀ ਮਸਤ ਬੈਠਾ ਸੀ, ਉਹ ਧਿਆਨ ਸਿੰਘ ਜਿਹੜਾ ਸ਼ੇਰੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਮੌਤ ਪਰ ਧਾਹਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਰੋਇਆ ਸੀ, ਅਜ ਉਸ ਦੇ ਜੇਠੇ ਪੁਤਰ ਮਹਾਰਾਜਾ ਖੜਕ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮੌਤ ਪਰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅਖਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਭੀ ਅਥਰੂ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਮਲੂਮ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਛਾਤੀ ਵਿਚ ਮਾਸ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਦੀ ਥਾਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਪਥਰ ਦਾ ਦਿਲ ਲਿਆ ਰਖਿਆ ਹੈ।
---੦---
-੧੩੩-
