ਪੰਨਾ:ਰਾਮ ਸਰੂਪ ਅਣਖੀ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਭਾਗ -1.pdf/76

ਉਹ ਟਿਕ ਕੇ ਬੈਠੇ ਤਾਂ ਸੋਮਾ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ, 'ਹੁਣ ਇਹੋ ਜ੍ਹਾ ਕੁਛ ਕਰਿਆ ਕਰੇਂਗਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ?'

'ਮੇਰਾ ਕੀ ਘਟ ਗਿਆ ਇਹਦੇ 'ਚ?'

'ਇੱਕ ਆਮ ਕੁੜੀ ਤੇ ਮੇਰੇ 'ਚ ਫ਼ਰਕ ਕੀ ਹੋਇਆ ਫਿਰ?'

'ਨਹੀਂ, ਕੁਛ ਨ੍ਹੀਂ ਹੋਇਆ ਤੈਨੂੰ।'

'ਹੋਇਆ ਕਿਉਂ ਨ੍ਹੀਂ, ਏਸੇ ਕਰਕੇ ਨਾ ਬਈ ਮੈਂ ਆ ਜਾਨੀ ਆਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ।' ਸੋਮਾ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਲਈਆਂ।

'ਓਏ, ਤੂੰ ਚੁੱਪ ਵੀ ਕਰ।’ ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਸੋਮਾ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਲੱਗਿਆ। 'ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਮਾਮੂਲੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ, ਸੋਮੀ। ਸਰੀਰਾਂ ਦੀ ਛੁਹ ਤਾਂ ਸਗੋਂ ਮੁਹੱਬਤ ਵਿੱਚ ਤਾਅ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਐ।'

'ਨਹੀਂ, ਇਹ ਬਦਮਾਸ਼ੀ ਐ।'

'ਨਹੀਂ, ਇਹ ਪੂਜਾ ਐ, ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਦੇਵਤੇ ਦੀ।'

'ਚੰਗਾ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਖ਼ੁਸ਼ ਐਂ ਨਾ ਤੂੰ?' ਗਿੱਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਦੀ ਚਮਕ ਲਿਆ ਕੇ ਸੋਮਾ ਨੇ ਕਿਹਾ।

'ਕਿਵੇਂ?'

'ਤੂੰ ਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਮੇਰੀ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲੱਗ ਜ੍ਹਾ, ਸੋਮੀ।’ ਮੇਰਾ ਕਾਲਜਾ ਠਾਰ ਦੇ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਠਰ ਗਿਐ ਤੇਰਾ ਕਾਲਜਾ?

'ਹਾਂ!'

'ਚੰਗਾ, ਏਦੂੰ ਮਗਰੋਂ ਮੁੜ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਟੱਚ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ।'

'ਸੋਮਾ!'

'ਦੱਸ।'

'ਇੱਕ ਡੰਗ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ, ਕੀ ਦੂਜੇ ਡੰਗ ਨ੍ਹੀਂ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਰੋਟੀ ਦੀ?'

'ਤੂੰ ਫ਼ਿਲਾਸਫ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ। ਤੇਰਾ ਦਿਮਾਗ਼ ਐਨਾ ਪੁੱਠਾ ਕਿਉਂ ਸੋਚਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੈ?'

ਰਾਵਿੰਦਰ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਕੰਧ ਵੱਲ ਗਈ। ਉਹਦਾ ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਕੰਧ ਨਾਲ ਟੱਕਰ ਮਾਰ ਕੇ ਆਪਣੀ ਇਸ ਫ਼ਿਲਾਸਫ਼ੀ ਨੂੰ ਦਿਮਾਗ਼ ਦੇ ਖ਼ੂਨ ਰਾਹੀਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਵਹਾ ਦੇਵੇ, ਸੋਮਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ।

ਉਹ ਘੰਟਾ ਭਰ ਬਹਿਸ ਕਰਦੇ ਰਹੇ। ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਤੰਦਾਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਾ ਆਈਆਂ।

'ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਭਰ ਪਿਆਰ ਕਰਾਂਗੀ, ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ।'

'ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਕੀ ਹੁੰਦੈ?'

'ਜੋ ਮੈਂ ਕਰਦੀ ਐਂ।'

'ਸੁਆਹ ਕਰਦੀ ਐਂ।'

'ਸੁਆਹ ਐ ਤਾਂ ਸੁਆਹ ਸਹੀ।'

76

ਰਾਮ ਸਰੂਪ ਅਣਖੀ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ