ਪੰਨਾ:ਰਾਮ ਸਰੂਪ ਅਣਖੀ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਭਾਗ -4.pdf/38

‘ਮਤਲਬ?'

‘ਦੇਖ, ਸਿੱਧੀ ਗੱਲ ਐ। ਦੇਵਾਂ, ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਮਰਨ ਦਾ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਈ ਐ। ਪਹਾੜ ਜਿੱਡੀ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ੍ਹੀ ਅੱਖਾਂ ਫਾੜ-ਫਾੜ ਝਾਕ ਰਹੀ ਹੈ। ਹਰ ਔਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਘਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇਹ ਘਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ....'

‘ਤੇਰੇ ਬੱਚੇ ਨੇ। ਹੋਰ ਤੂੰ ਕੀ ਲੈਣੈ?'

'ਨਹੀਂ, ਬੱਚੇ ਆਪਣੀ ਥਾਂ ਨੇ।'

‘ਹੋਰ, ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਚਾਹੀਦੈ।'

‘ਮੈਨੂੰ ਔਰਤ ਦੀ ਲੋੜ ਐ।'

ਐਡੀ ਉਮਰ ਦਾ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਤੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨਹੀਂ ਬੁਝੀ?

ਇਹ ਪਿਆਸ ਸਦੀਵੀ ਹੈ,ਸ਼ੀਲ।'

‘ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਬੰਧ ਨਹੀਂ ਰਹੇ ਤੇਰੇ?'

‘ਸਬੰਧ ਸਨ, ਪਰ ਉਹ .. ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਨਹੀਂ।'

"ਝੂਠ’

‘ਕੀ ਝੂਠ?'

‘ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ ਬੰਦਾ ਔਰਤ ਬਗੈਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ।'

"ਹਾਂ, ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ।'

‘ਫੇਰ? ‘ਆਖਿਆ ਤਾਂ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ।ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਔਰਤ ਦੀ ਲੋੜ ਐ। ਤੂੰ ... ਤੇ ਫੇਰ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਚੁੱਪ ਬੈਠੇ ਰਹੇ।

‘ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇਹ।' ਚੰਦਨ ਨੇ ਚੁੱਪ ਤੋੜੀ।

ਮੈਂ ਕੀ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਸਕਦੀ ਆਂ?'

‘ਤੂੰ ......

‘ਦੇਖ ਚੰਦਨ....’ ਸ਼ੀਲ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਲਈਆਂ।

‘ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮੋਹ ਦੇਹ। ਮੇਰਾ ਸਹਾਰਾ ਬਣ। ਮੇਰੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਭਾਈਵਾਲ ਬਣ ਜਾ। ਮੈਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਰਹੇ, ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਐ ਜੋ ਮੇਰੀ ਸਾਰੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਨੂੰ ਜਾਣਦੀ ਐ।'

‘ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਹਾਂ।'

‘ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈਂ?

‘ਬਹੁਤ।'

'ਕਿੰਨਾ ਕੁ?'

‘ਸਾਰਾ ਕਿੰਨਾ ਹੁੰਦੈ?'

'ਸਾਰਾ? ... ਸਾਰਾ ਬਾਰਾਂ ਇੰਚ ਸਮਝ ਲੈ। ਬਾਰਾਂ ਇੰਚਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਐਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ?'

‘ਸਾਢੇ ਗਿਆਰਾਂ ਚ।'

38

ਰਾਮ ਸਰੂਪ ਅਣਖੀ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ