ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਮੌਸਮ ਨਵੇਂ ਤੇ ਜਾਈ
ਹੋ ਉਦੀ ਕਰੂੰਬਲੀ ਤੇ
ਪੱਤੇ ਹਰੇ ਤੇ ਕਲੀਆਂ
ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਫੌਜ ਨਾਲੇ
ਆਵੇਗੀ ਕਰਕੇ ਧਾਈ॥
ਚੋਂਦੀ ਹੈਂ ਕਾਸ ਨੂੰ ਤੂੰ?
ਟੋਲੇ ਹੈਂ ਮੌਤ ਕਾਹਨੂੰ?
ਧੀਰਜ ਕਰੇਂ ਜਿ ਥੋੜਾ,
ਚਿੰਤਾ ਰਹੇ ਨ ਕਾਈ॥੧oo
ਸੁਖ ਦੇਣ ਹਾਰ ਸੱਚਾ
ਹੈ ਭੇਤ ਮੈਂ ਸੁਨਾਯਾ,
ਜਿਸਨੇ ਏ ਧਾਰ ਲੀਤਾ,
ਦੁਖੜਾ ਹੈ ਉਸ ਮਿਟਾਯਾ!
ਬੁਲਬੁਲ
ਕੇਹਾ ਹੈ ਬਾਗ ਸੁਹਣਾ !
ਸੁਹਣਾ ਸਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈਂ,
ਪਯਾਰੇ ਦਾ ਸੰਗ ਦਰਸ਼ਨ
ਰਹਿੰਦਾ ਸਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ;
ਖੇਡਾਂ ਸਮਾਂ ਕਰੇਂਦਾ,
ਦੱਸੇ ਦਿਖਾ ਕਾਵੇ,
ਲੁਕਿਆਂ ਨੂੰ ਫੇਰ ਦੱਸੇ
-੧੪੮
