ਪੰਨਾ:ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਕੋਸ਼.pdf/134

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'

ਧੁਪ: ਧੋਤੇ
ਕਪੜੇ ਧੁਪ ਗਏ ਹਿਨ, ਸੁਕਣੇ ਪਾ ਡੇਸੋ।
(ਕਪੜੇ ਧੋਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਸੁਕਣੇ ਪਾ ਦਿਉਗੇ)
ਧੂੰ: ਧੂੰਆਂ
ਧੂੰ ਹੀ ਧੂੰ ਥੀ ਗਿਐ ਤੇ ਸਾਹ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਂਦਾ।
(ਧੂੰਆਂ ਹੀ ਧੂੰਆਂ ਹੋ ਗਿਆਂ ਹੈ, ਸਾਹ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ)
ਧਰੂ/ਧਰੂਈ ਵੰਞ: ਧੂ/ਧੂਈ ਜਾ
ਢੀਂਗਰ ਧਰੂ ਘਿਧਈ ਤਾਂ ਘਰ ਤੱਕ ਧਰੁਈ ਵੰਞ।
(ਝਾਫਾ ਧੂ ਲਿਆ ਹਈ ਤਾਂ ਘਰ ਤੱਕ ਧੂਈ ਜਾ)
ਧ੍ਰੇਕ: ਡੇਕ
ਧ੍ਰੇਕ ਨਿੰਮ ਵਰਗੀ ਹੇ, ਉਹੀ ਪਤੇ ਦੇ ਤ੍ਰੈ ਪਤਰ।
(ਡੇਕ ਨਿੰਮ ਵਰਗੀ ਹੈ, ਉਹੀ ਪੱਤੇ ਦੇ ਤਿੰਨ ਪਤਰ)
ਧੋਣ/ਧੋ ਵੱਟ: ਧੋਣ ਦੀ ਰਹਿੰਦ
ਕਪੜੇ ਧੋਣ ਪਿਛੂੰ ਧੋਣ/ਧੋਵਟ ਨਾ ਵੀਟੀਂ।
(ਕੱਪੜੇ ਧੋਣ ਪਿਛੋਂ ਧੋਣ ਦੀ ਰਹਿੰਦ ਖੂੰਦ ਨਾ ਡੋਲ੍ਹੀ)
ਧੌਲਰ: ਉਚੇ ਮਹਿਲ
ਨਾ ਰਹੇ ਧੌਲਰ ਤੇ ਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੂੰ ਬਨਾਣ ਵਾਲੇ।
(ਨਾ ਰਹੇ ਉਚੇ ਮਹਿਲ ਤੇ ਨਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਨਾਣ ਵਾਲੇ)

(ਨ)


ਨ :ਨਹੀਂ
ਕਰਤਾ ਸਮੇਤ: ਨਮ੍ਹ: ਉਤਮ ਪੁਰਖ ਇਕ ਵਚਨ (ਮੈਂ ਨਮ੍ਹ ਕੀਤਾ-ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ)
ਨਿਸੈ: ਉਤਮ ਪੁਰਖ ਬਹੁਵਚਨ (ਅਸਾਂ ਨਿਸੇ ਕੀਤਾ-ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ)
ਨਿਵੀ-ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਮਧਮ ਪੁਰਖ ਇਕ ਵਚਨ
ਨਿਵੇ-ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਮਧਮ ਪੁਰਖ ਬਹੁਵਚਨ
ਨਿਸ-ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ: ਹੋਰ ਪੁਰਖ ਇਕ ਵਚਨ ਨਿਨ੍ਹੇ ਥੀਂਦਾ-ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ (ਕਰਮਣੀ)
ਨਿਨ੍ਹੇ-ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ: ਹੋਰ ਪੁਰਖ ਬਹੁਵਚਨ ਨਿਨ੍ਹ ਕਰੀਂਦੇ-ਨਹੀਂ ਨੇ ਕਰਦੇ
ਨਿਨਾਂਹੀ ਮੰਨੀਂਦੇ ਨਹੀਂ ਜੇ ਮੰਨਦੇ
ਨਹਾਰੀ/ਨਿਹਾਰੀ: ਛਾਹ ਵੇਲਾ
ਆਪਣੀ ਨਹਾਰੀ/ਨਿਹਾਰੀ ਤਾਂ ਕਰ ਘਿੱਧੀ ਹੇ, ਡੰਗਰਾਂ ਦੀ ਕਡੂੰ ਕਰੇਸੇਂ।
(ਆਪਣਾ ਛਾਹ ਵੇਲਾ ਤਾਂ ਕਰ ਲਿਆ, ਡੰਗਰਾਂ ਦਾ ਕਦੋਂ ਕਰੋਗੇ)
ਨਹਿਸ਼/ਨੈਸ਼/ਨੈਛ: ਮਾੜੀ ਘਟਨਾ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ਕ
ਜੈਕੂੰ ਵਡਲੇ ਨਾਲ ਨਾਂਗ ਡਿਸੇ ਨਹਿਸ਼/ਨੈਸ਼/ਨੈਛ ਹੂੰਦੈ।
(ਜੀਹਨੂੰ ਸਵੇਰੇ ਨਾਲ ਸੱਪ ਦਿਸੇ, ਮਾੜੀ ਘਟਨਾਂ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਹੋਂਵਦੈ)

(130)