ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'
ਪੋਹਰਾ ਕਰਨਾ: ਸਖ਼ਤ-ਮਿਹਨਤ ਕਰਨੀ
ਸਿਰ ਦਾ ਸਾਂਈ ਟੁਰ ਗਿਆ, ਪੋਹਰਾ ਕਰਕੇ ਬਾਲ ਪਾਲੇ ਹਿਸ॥
(ਘਰਵਾਲਾ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਕੇ ਬੱਚੇ ਪਾਲੇ ਹਨ)
ਪੋੜਨਾ/ਅਖਾਂ ਪੋੜਨਾ: ਖੁਭੋਣਾ/ਨੀਝ ਲਾਣੀ
ਲੁਚੇ ਮੈਕੂੰ ਅਖਾਂ ਪੋੜ ਪੋੜ ਡੇਧੇ ਰਾਂਧੇ ਹਿਨ।
(ਲੰਡਰ ਮੈਨੂੰ ਘੂਰ ਘੂਰ ਵੇਖਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ)
(ਫ)
ਫਸਕੜ/ਪਲੱਥ: ਪਸਰ ਕੇ
ਚੰਗਾ ਭਲਾ ਤਾਂ ਹੈ ਕਿਉਂ ਫਸਕੜ/ਪਲੱਥ ਮਾਰ ਕੇ ਬੈਠਾ ਰਾਹਦੈਂ।
(ਰਾਜ਼ੀ ਬਾਜ਼ੀ ਤਾਂ ਹੈਂ ਕਿਉਂ ਪਸਰ ਕੇ ਬੈਠਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈਂ)
ਫਸਕਾ/ਫਟਕਾ: ਛੱਟਣ
ਅਨਾਜ ਦਾ ਫਸਕਾ/ਫਟਕਾ ਭਠੀ ਦਾ ਬਾਲਣ ਥੀਸੀ।
(ਅਨਾਜ ਦਾ ਛੱਟਣ ਭਠੀ ਦਾ ਬਾਲਣ ਬਣੂ)
ਫਸਾਦ ਦੀ ਜੜ੍ਹ: ਝਗੜੇ ਦਾ ਮੂਲ
ਘਰਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਫਸਾਦ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਤਾਂ ਨਸ਼ਾ ਹੇ।
(ਘਰਾਂ ਦੇ ਝਗੜਿਆਂ ਦਾ ਮੂਲ ਤਾਂ ਨਸ਼ਾ ਹੈ)
ਫਹਾ/ਫਹਿਆ: ਫੰਬਾ
ਨੱਕ 'ਚ ਕਪਾਹ ਦਾ ਫਹਾ/ਫਹਿਆ ਰੱਖ, ਨਕਸੀਰ ਰੁਕ ਵੈਸੀ।
(ਨੱਕ ਵਿਚ ਰੂੰ ਦਾ ਫੰਬਾ ਰੱਖ, ਨਕਸੀਰ ਰੁੱਕ ਜੂ)
ਫਕੜ: ਬੇਅਰਥ
ਜਾਤਾਂ ਤੇ ਜਾਤਾਂ ਦੇ ਰੱਖੇ ਨਾਂ, ਫਕੜ ਗਲ ਹਿਨ।
(ਜਾਤਾਂ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਂ, ਬੇਅਰਥ ਗਲਾਂ ਨੇ)
ਫਕੜ ਤੋਲਣਾ: ਗੰਦ ਬਕਣਾਂ
ਬਹੂੰ ਫਕੜ ਤੋਲਿਆਈ, ਚੁੱਪ ਕਰ, ਚਮਾਟਾਂ ਖਾਸੇਂ।
(ਬਹੁਤ ਗੰਦ ਬਕ ਲਿਆ ਹਈ, ਚੁੱਪ ਕਰ, ਲਫੇੜੇ ਪੈਣਗੇ)
ਫੱਕਾ: ਭੋਰਾ ਭਰ
ਭੈੜੇ ਕਾਰੇ ਕਰੀਂਦੈ, ਘਰ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਦਾ ਫਕਾ ਨਿਸ ਛੋੜਿਆ।
(ਭੈੜੇ ਕੰਮ ਕਰਦੈ, ਘਰ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਭੋਰਾ ਭਰ ਨਹੀਂ ਰੱਖੀ)
ਫ਼ਜ਼ਲ: ਮਿਹਰ
ਹੱਜੇ ਤਾਂਈਂ ਤਾਂ ਅੱਲਾ ਦਾ ਫ਼ਜ਼ਲ ਹੇ, ਜੰਗ ਨਹੀਂ ਛਿੜੀ।
(ਅਜੇ ਤੱਕ ਤਾਂ ਰੱਬ ਦੀ ਮਿਹਰ ਹੈ, ਜੰਗ ਨਹੀਂ ਛਿੜੀ)
ਫੱਟ/ਤਾਕ: ਬੂਹੇ
ਗਿਆ ਹਮ, ਘਰ ਦੇ ਫਟ/ਤਾਕ ਭਿੜੇ ਪਏ ਹਿਨ।
(ਮੈਂ ਗਿਆ ਸੀ, ਘਰ ਦੇ ਬੂਹੇ ਢੋਏ ਹੋਏ ਸਨ।
(145)