ਪੰਨਾ:ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਕੋਸ਼.pdf/156

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'

ਬਲਾਂਅ: ਬਦਰੂਹ/ਬਿਮਾਰੀ
ਭੂਤ ਬਲਾਂਅ ਚੰਬੜੀ ਹਿਸ, ਹਕੀਮ ਕੋਲ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਬਲਾਂਵਾਂ ਦੇ ਦਾਰੂ ਹੀ ਹਿਨ।
(ਕੋਈ ਬਦਰੂਹ ਚਿੰਬੜ ਗਈ ਹੈ, ਹਕੀਮ ਕੋਲ ਹੋਰ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੀ ਦਵਾ ਹੀ ਹੈ)
ਬਲ੍ਹਾਵਣਾ: ਬਿਠਾਉਣਾ,
ਬਲ੍ਹਾਵਣਾ ਤਾਂ ਕੇ ਹਸ, ਬਾਹਰੂੰ ਬਾਹਰੂੰ ਵਾਲਾ ਡਿਤਿਸ।
(ਬਿਠਾਉਣ ਤਾਂ ਕੀ ਸੀ, ਬਾਹਰੋਂ ਹੀ ਮੋੜ ਦਿਤਾ ਸੀ)
ਬਾਸ/ਬਾਸੀ: ਬੇਹੀ ਵਾਸ਼ਨਾ
ਬਾਸੀ ਕੜ੍ਹੀ ਦੀ ਬਾਸ ਤੂੰ ਛਿੱਕਾਂ ਛਿੜ ਪੋਸਿਨ।
(ਬੇਹੀ ਕੜ੍ਹੀ ਦੀ ਵਾਸ਼ਨਾ ਤੋਂ ਛਿਕਾਂ ਛਿੜ ਪੈਣਗੀਆਂ)
ਬਾਸ਼ਕ/ਨਾਂਗ: ਸੱਪ/ਨਾਗ
ਛੱਜਲੀ ਆਲਾ ਬਾਸ਼ਕ/ਨਾਂਗ ਲੜੇ ਤਾਂ ਡੂ ਪੈਰ ਨਾ ਪੱਟਣ ਡੇਵੇ।
(ਛੱਜਲੀ ਵਾਲਾ ਨਾਗ ਲੜੇ ਤਾਂ ਦੋ ਪੈਰ ਨਾ ਪੁੱਟਣ ਦੇਵੇ)
ਬਾਸੂੰ: ਬੈਠਾਂਗੇ
ਸਭਾ ਵਿਚ ਅਸਾਂ ਕੋਲ ਕੋਲ ਬਾਸੂੰ।
(ਸਭਾ ਵਿਚ ਆਪਾਂ ਕੋਲ ਕੋਲ ਬੈਠਾਂਗੇ)
ਬਾਹਰ ਵੰਞਣਾ ਹਾਜਤ ਨਵਿਰਤੀ ਨੂੰ ਜਾਣਾ
ਅਗੇ ਸਵਾਣੀਆਂ ਕੱਠੀਆਂ ਥੀ ਕੇ ਵਡਲੇ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਵੈਂਦੀਆਂ ਹਨ।
(ਅਗੇ ਔਰਤਾਂ ਰੱਲ ਕੇ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਹਾਜਤ ਨਵਿਰਤੀ ਨੂੰ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ)
ਬਾਕਾਂ/ਬਾਂਕਾ/ਬਾਂਕਾਂ: ਚੀਕਾਂ/ਛਬੀਲਾ/ਪੰਜੇਬ
ਬਾਂਕਾਂ ਮੰਗਦੀ ਕੂੰ ਬਾਂਕੇ ਨੇ ਛਮਕਾਂ ਨਾਲ ਬਾਕਾਂ/ਬਾਂਕਾਂ ਕਢਾ ਡਿੱਤੀਆਂ।
(ਪੰਜੇਬਾਂ ਮੰਗਦੀ ਨੂੰ ਛਬੀਲੇ ਨੇ ਛਮਕਾਂ ਨਾਲ ਚੀਕਾਂ ਕਢਾ ਦਿਤੀਆਂ)
ਬਾਂਗਰ: ਖੁਸ਼ਕ ਰੇਤਲੀ ਧਰਤ
ਕਾਲ ਪੂੰਦੈ ਤਾਂ ਬਾਂਗਰ ਤੂੰ ਸਣੇ ਮਾਲ ਡੰਗਰ ਨਿਕਲ ਪਵਣ।
(ਕਾਲ ਪੈਂਦੇ ਤਾਂ ਰੇਤਲੇ ਖੁਸ਼ਕ ਥਾਵਾਂ ਤੋਂ ਸਣੇ ਮਾਲ ਡੰਗਰ ਨਿਕਲ ਪੈਣ)
ਬਾਘੀ: ਜਾੜ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੇੜ/ਫੋਕੀ ਬਹਿਸ
ਬਾਘੀ ਪਾਈ ਰਖਸੋ ਕੇ ਕਾਈ ਥਿੱਤ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੇਸੋ।
(ਜਾੜ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੇੜ ਕਰਦੇ ਰਹੋਗੇ ਕਿ ਕੋਈ ਚੱਜ ਦੀ ਗਲ ਕਰੋਗੇ)
ਬਾਟੀ: ਪਤੀਲੀ
ਰੋਜ਼ ਡਿਹਾੜੇ ਬਾਟੀ ਡਾਲ ਦੀ ਜੋ ਚੜ੍ਹਦੀ ਹੈ, ਮੁਕ ਵੈਂਦੀ ਹੇ।
(ਹਰ ਰੋਜ਼ ਪਤੀਲੀ ਦਾਲ ਦੀ ਚੜ੍ਹਦੀ ਹੈ, ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ)
ਬਾਣ: ਆਦਤ
ਇਸ਼ਕ ਕੂੰ ਕੂਣ ਦੀ ਬਾਣ ਪੈ ਵੰਞੇ ਤਾਂ ਸੰਭਲੋ।
(ਇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਬੋਲਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪੈ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸੰਭਲ ਜਾਵੋ)
ਬਾਤਾ: ਘੱਚਾ
ਬੋਲਚਾਲ ਵਿਚ ਕਤਰਾ ਬਾਂਤਾ ਹੇ, ਇਲਾਜ ਹੋ ਸਕਨੈ।
(ਬੋਲਚਾਲ ਵਿਚ ਜ਼ਰਾ ਘੱਚਾ ਹੈ, ਇਲਾਜ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ)

(152)