ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'
ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਰੇ ਲਿਖਣਾ ਠੀਕ ਹੈ ਜਾਂ ਗਲਤ? ਇਹ ਇਕ ਵੱਖਰੀ ਬਹਿਸ ਦਾ ਮੁੱਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਬਾਰੇ ਨਿਰਣਾ ਦੇਣਾ ਉਲਾਰੂ ਜਾਂ ਪੱਖਪਾਤੀ ਸੋਚ ਦਾ ਪ੍ਰਮਾਣ ਹੋਵੇਗਾ। ਕਿਸੇ ਇਕ ਪੀੜ੍ਹੀ ਲਈ ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਉਪਲੱਬਧ ਨਵੀਨ ਸਾਧਨ ਜੇ
ਬੇਹੱਦ ਆਕਰਸ਼ਕ ਹਨ ਤਾਂ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਪੰਜਾਹਵਿਆਂ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਮਰ ਵਾਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਲਈ ਨਵੀਨ ਸਾਧਨਾ ਸਦਕਾ ਖਤਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਵਿਰਸਾ ਮਾਨਸਿਕ ਸੰਤਾਪ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਹੇਰਵਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਹੈ। ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਰੇ ਮਾ. ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਵਲੋਂ ਪੁਸਤਕ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਇੰਝ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਵੀ ਉਕਤ ਬੋਲੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੇਤਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਹੀਂ ਵਿਸਰੀ ਤੇ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਸ ਬੋਲੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਹਮਉਮਰ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਨਵੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਿਆ ਜਾਵੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵੱਡ ਵਡੇਰੇ ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਆਪਣੇ ਰੋਮ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਵਸਾ ਕੇ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਭਾਵੇਂ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਵਿੱਚੋਂ ਸਾਡੇ ਚੌਧਰੀਆਂ ਅਤੇ ਅਖੌਤੀ ਆਲੋਚਕਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸ ਕੱਢਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਵੀ ਮਿਲੇਗਾ ਪਰ ਮਾ. ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦਾ ਨਿਸਚਾ ਇਹੀ ਹੈ ਕਿ 1947 ਦੇ ਦਰਦ ਦੇ ਇਕ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਸ਼ਿੱਦਤ ਨਾਲ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਾ
ਸਮਝੀ ਜਾਂ ਉਨਾਂ ਦੇ ਧਿਆਨ 'ਚ ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਲਿਖਣ ਦਾ ਖਿਆਲ ਨਾ ਆਇਆ। ਮਾ. ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੂੰ ਉਨਾਂ ’ਤੇ ਮਿਹਰਬਾਨ ਰੱਬ ਨੇ, ਦਰਦਾਂ ਅੰਦਰਲੀ ਦਰਦ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੀ ਅਤੇ ਅਨੇਕਾਂ ਪਰਤਾਂ ਹੇਠ ਛੁਪੀ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਦੀ ਜੋ ਸੂਝ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਿਸਾਲ ਆਪ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਚਾਹਾਂਗਾ ਕਿ ਇਹ 'ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ ਵੀ ਹਰ ਗੰਭੀਰ ਪੰਜਾਬੀ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੇ
ਪੁਸਤਕ ਭੰਡਾਰ ਵਿੱਚ ਜ਼ਰੂਰ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਲਈ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦੁਆ ਦੀ ਲੋੜ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦੀ।
-ਗੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ
ਪੱਤਰਕਾਰ-ਜ਼ਿਲਾ ਇੰਚਾਰਜ 'ਸਪੋਕਸਮੈਨ
ਮੋ: 98728-10153
(14)
