ਪੰਨਾ:ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਕੋਸ਼.pdf/193

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'

ਲੁੱਛ ਤਾਂਘ
ਮਿਲਣੇ ਕੂੰ ਡਾਢਾ ਦਿਲ ਲੁੱਛਦੈ, ਕੇ ਕਰਾਂ ਨਿਕਲ ਨਾਹ ਸੰਗਦੀ।
(ਮਿਲਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਬਹੁਤ ਤਾਂਘਦੈ, ਪਰ ਕੀ ਕਰਾਂ ਨਿਕਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ)
ਲੁੰਞਾਂ/ਲੁੰਜਾ: ਹਥੋਂ ਆਰੀ
ਦੁਰਘਟਨਾ 'ਚ ਹੱਥ ਮਾਰੇ ਗਏ ਹਿਨ, ਲੁੰਞਾ/ਲੁੰਜਾ ਥੀ ਗਿਐ।
(ਦੁਰਘਟਨਾ ਵਿਚ ਹੱਥ ਮਾਰੇ ਗਏ, ਹਥੋਂ ਆਰੀ ਹੋ ਗਿਐ)
ਲੁੱਡਣਾ ਝੂਲਨਾ
ਪੀੜ੍ਹਾ ਟੰਗ ਡਿਤਮ, ਜੇਡਾ ਮਰਜ਼ੀ ਹੇਈ ਲੁਡ ਘਿਨ।
(ਮੈਂ ਪੀੜ੍ਹਾ ਟੰਗ ਦਿਤੈ, ਜਿਨਾਂ ਮਰਜ਼ੀ ਝੂਲ ਲੈ)
ਲੁਡਾਵਣਾ: ਝੂਟੇ ਦੁਆਉਣੇ
ਪੀਂਘ ਅੱਡੀ ਖੜੀ ਹੇ, ਲੁਡਾਵਣ ਆਸਤੇ ਹੇ, ਲੁਡੈਸ, ਦਿਲ ਵਧਸੀ।
(ਪੀਂਘ ਪਈ ਹੋਈ ਹੈ, ਝੂਟੇ ਦੁਆਉਣ ਨੂੰ ਹੈ, ਝੂਟੇ ਦੁਆ, ਦਿਲ ਵਧੂ)
ਲੁੰਡਾ: ਛੜਾ
ਉਮਰ ਲੰਘਾ ਬੈਠੇ, ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਥਿਆ, ਸਾਰੀ ਉਮਰੇ ਲੁੰਡਾ ਰਾਹਸੀ।
(ਉਮਰ ਲੰਘਾ ਬੈਠੇ, ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ, ਉਮਰ ਭਰ ਛੜਾ ਰਹੂ)
ਲੁਫ਼ਤ ਮਜ਼ਾ
ਤੈਂ ਆਙੂੰ ਕਾਈ ਗਲਾਂ ਕਰੀਂਦੈ, ਗਲਾਂ ਸੁਣ ਲੁਤਫ਼ ਆ ਗਿਐ।
(ਤੇਰੇ ਵਾਂਗ ਕੋਈ ਗਲਾਂ ਕਰਦੈ, ਗਲਾਂ ਸੁਣ ਮਜ਼ਾ ਆ ਗਿਆ ਹੈ)
ਲੁੱਧੜੀ: ਘਾਹ ਦੇ ਕੰਡੇ/ਚਿੰਬੜਵਾਂ
ਤੈਂਡਾ ਬੇਲੀ ਤਾਂ ਕਾਈ ਲੁਧੜੀ ਹੇ, ਚਿੰਬੜੇ ਤਾਂ ਲਾਂਧਾ ਨਹੀਂ।
(ਤੇਰਾ ਯਾਰ ਲੁਧੜੀ ਜਿਹਾ ਚਿੰਬੜਦੈ, ਲਹਿੰਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ)
ਲੁੰਧਾ: ਭੁੱਖੜ
ਖਾਵਣ ਕੂੰ ਬਹੂੰ ਕੁਝ ਮਿਲਸੀ, ਸਬਰ ਨਾਲ ਖਾ, ਲੁੰਧਾ ਨਾ ਬਣ।
(ਖਾਣ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਿਲੂ, ਜੇਰਾ ਰੱਖ ਕੇ ਖਾ, ਭੁੱਖੜ ਨਾ ਬਣ)
ਲੁਪਰੀ: ਪੁਲਟਸ/ਛਿੱਲ
ਹਕੀਮ ਤਾਂ ਫੁੱਟ ਤੂੰ ਲਪਰੀ ਲਾਂਧੈ ਤੇ ਸ਼ਾਹ ਸਾਮੀਆਂ ਦੀ ਲੁਪਰੀ।
(ਹਕੀਮ ਤਾਂ ਜ਼ਖ਼ਮ ਤੋਂ ਪੁਲਟਸ ਲਾਹੂ ਪਰ ਸੇਠ ਸਾਮੀਆਂ ਦੀ ਛਿੱਲ ਪਟਦੈ)
ਲੁਬਾਣਾ: ਪਸ਼ੂ ਪਾਲਕਾਂ ਦੀ ਗੋਤ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਲੁਬਾਣੇ ਮਿਲਖਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਥੀ ਗਏ ਹਿਨ।
(ਹੁਣ ਤਾਂ ਪਸ਼ੂ ਪਾਲਕ ਲਬਾਣੇ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਵਾਲੇ ਹੋ ਗਏ ਨੇ)
ਲੁਰ ਜਾਣਾ/ਲੁਰਾਕ:ਰਲ ਜਾਣਾ/ਰੁਲਿਆ ਹੋਇਆ
ਯਤੀਮ ਜੋ ਹਾਈ, ਲਰ ਗਿਆ ਤੇ ਲੁਰਾਕ ਬਣਿਆਂ ਵੱਦੈ।
(ਯਤੀਮ ਜੋ ਸੀ, ਰਲ ਗਿਆ ਤੇ ਰੁਲਿਆਂ ਵਾਂਗ ਫਿਰਦੈ)
ਲੜਨਾ: ਰੁੜ੍ਹਨਾ/ਡੁਲ੍ਹਣਾ/ਤੇਜ਼ ਤਲਬ
ਹਾਂ ਲੁੜ੍ਹਦਾ ਪਿਆ ਹਾਈ, ਉਬਾਹਲ ਵਿਚ ਮੈਥੂ ਲੁੜ੍ਹ ਗਿਆ ਹੇ।
(ਭੁੱਖ ਤੇਜ਼ ਸੀ, ਕਾਹਲ ਵਿਚ ਮੈਥੋਂ ਰੁੜ ਡੁਲ੍ਹ ਗਿਐ)

(189)