ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਕੋਸ਼.pdf/195

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'

ਲੇਰ: ਚੰਘਿਆੜ
ਸ਼ੇਰ ਕੂੰ ਡੇਹਧੇ ਹੀ ਬੰਦੇ ਦੀ ਲੇਰ ਨਿਕਲੀ।
(ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੀ ਬੰਦੇ ਦੀ ਚੰਘਿਆੜ ਨਿਕਲੀ)
ਲੇੜ੍ਹ: ਸਿਉਣ
ਭੀੜਾ ਹੇ ਨਾ, ਹੇ ਲੇੜ੍ਹ ਉਧੇੜ ਸਟ, ਖੁਲ੍ਹ ਵੈਸੀ।
(ਭੀੜਾ ਹੈ ਨਾ, ਇਹ ਸਿਉਣ ਉਧੇੜਦੇ, ਖੁਲ੍ਹਾ ਹੋ ਜਾਊ)
ਲੋ: ਰੋਸ਼ਨੀ; ਲੋਇਣ/ਲੋਚਣ: ਨੈਣ
ਲੋ ਘਟ ਹੇ, ਲੋਇਣ/ਲੋਚਣ ਡੇਖ ਨਹੀਂ ਸੰਗਦੇ।
(ਰੋਸ਼ਨੀ ਘਟ ਹੈ, ਨੈਣ ਦੇਖ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ)
ਲੋਟ: ਨੋਟ:
ਲੋਟ ਗਿਣਦਾ ਬੁੱਢਾ ਥੀ ਗਿਆ ਪਰ ਖਜ਼ਾਨਚੀ ਰਿਹਾ ਨਿਰਧਨ।
(ਨੋਟ ਗਿਣਦਾ ਬੁੱਢਾ ਹੋ ਗਿਆ ਪਰ ਖਜ਼ਾਨਚੀ ਰਿਹਾ ਗਰੀਬ)
ਲੋਥ: ਲਾਸ਼
ਜਿਹੜਾ ਕਾਈ ਕੰਮ ਕਾਰ ਨਾ ਕਰੇ, ਲੋਥ ਹੀ ਆਖਸਾਂ।
(ਜੋ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰੇ, ਲੋਥ/ਲਾਸ਼ ਹੀ ਆਖੂੰ)
ਲੋਲਾ/ਲੋਲੇ/ਟਿਕੜੇ: ਮੱਠੀਆਂ
ਅੰਮਾਂ ਦੇ ਖਵਾਏ ਲੋਲੇ/ਟਿਕੜੇ ਹਜੇ ਤਕ ਯਾਦ ਹਿਨ।
(ਬੇਬੇ ਦੀਆਂ ਖੁਆਈਆਂ ਮੱਠੀਆਂ ਅਜੇ ਤਕ ਯਾਦ ਨੇ)
ਲੋਲ੍ਹਾ: ਝੁਡੂ
ਕਿਹਾ ਲੋਲ੍ਹਾ ਜਣਿਆ ਹੇਈ, ਕੈਂਹ ਕੰਮ ਦਾ ਨਹੀਂ।
(ਕੀ ਝੁਡੁ ਜੰਮਿਆ ਹਈ, ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ)

(ਵ)


ਵਸਮਾ: ਵਾਲਾਂ ਦਾ ਰੰਗ
ਵਸਮਾ ਮਲ ਮਲ ਉਮਰ ਲੁਕੈਸੇਂ, ਹਯਾਤੀ ਕੂੰ ਕਿੰਝ ਭਰਮੈਸੇਂ।
(ਵਾਲਾ ਦਾ ਰੰਗ ਲਾ ਕੇ ਉਮਰ ਲਕੋਏਂਗਾ, ਮੌਤ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭੁਲੇਖਾ ਦੇਵੇਂਗਾ)
ਵਸਾਰ/ਵਿਸਾਰ: ਹਲਦੀ/ਭੁਲਾਉਣਾ
ਵਿਸਾਰ ਬੈਠੀ ਹੇ ਨਾ, ਢੇਰ ਵਿਸਾਰ/ਵਿਸਾਰ ਡਾਲ ਵਿਗਾੜ ਸਟੇ।
(ਭੁਲਾ ਬੈਠੀ ਹੈਂ ਨਾ, ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਲਦੀ ਦਾਲ ਵਿਗਾੜ ਦੇਵੇ)
ਵਸੋਆ: ਵਿਸਾਖੀ
ਹੋਵੇ ਕੀਰਤਨ ਤਾਂ ਸਮਝੋ ਸਦਾ ਵਸੋਆ ਹੋਵੇ।
(ਕੀਰਤਨ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਮਝੋ ਹਰ ਸਮਾਂ ਵਿਸਾਖੀ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ)
ਵਹਿਲਾ ਕਰ: ਚਲ ਜਾਣ ਦੇ
ਭਲਾ ਲੋਕ ਅੰਦਰਲੀ ਗਲ ਕਢ ਬੈਠੇ, ਵਹਿਲਾ ਕਰੋ, ਕੁਝ ਨਾ ਆਖ।
(ਸਿੱਧਾ ਬੰਦਾ, ਗੁਪਤ ਗਲ ਕਢ ਬੈਠੇ, ਚਲ ਜਾਣ ਦੇ, ਕੁਝ ਨਾ ਕਹੀਂ)

(191)