ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'
(ਅ)
ਅਸਮਤ: ਲਿੰਗਿਕ ਪਵਿਤਰਤਾ / ਇਜ਼ਤ
ਫਿਟੜੀਆਂ ਦੇ ਫੇਟ, ਧੀਆਂ-ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਅਸਮਤ ਦੇ ਵੈਰੀ ਬਣੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ।
(ਸਿਰੇ ਦੇ ਵਿਗੜੈਲ, ਧੀਆਂ-ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਦੇ ਵੈਰੀ ਬਣੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ)
ਅਸਾਰ: ਨੀਂਹ ਦੀ ਚੁੜਾਈ
ਵੱਡੇ ਉਸਾਰ ਦਾ ਅਸਾਰ ਵੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦੈ।
(ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਉਸਾਰ ਦੀ ਨੀਂਹ ਵੀ ਤਕੜੀ ਚੌੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ)
ਅਸਾਂ: ਅਸੀਂ
ਅਸਾਂ ਤੈਂਡਾ ਕੇ ਵੰਞਾਏ ਜੋ ਦੀਦੇ ਪਾੜ ਡੇਧੈਂ।
(ਅਸੀਂ ਤੇਰਾ ਕੀ ਗੁਆਇਆ ਜੋ ਘੂਰ-ਘੂਰ ਦੇਖਦੈਂ)
ਅਕੀਦਾ / ਅਕੀਦਤ: ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ / ਸ਼ਰਧਾ
ਪੱਕਾ ਅਕੀਦਾ ਤੇ ਸੁੱਚੀ ਅਕੀਦਤ ਮੰਜ਼ਲ ਤੇ ਪੁਚਾ ਡੇਵੇ।
(ਪੱਕਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਤੇ ਪਵਿਤਰ ਸ਼ਰਧਾ ਮੰਜ਼ਲ ਤੇ ਲਾ ਦੇਣ)
ਅੱਖੜ: ਅੜੀਅਲ
ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੇ ਅੱਖੜ ਜਣਿਆਂ ਨਾਲ ਵਾਹ ਪੂੰਦੈ ਹਿਨ।
(ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦਾ ਅੜੀਅਲ ਬੰਦਿਆਂ ਨਾਲ ਵਾਹ ਪੈਂਦੈ)
ਅੱਖਾਂ ਆਉਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੁਖਣ ਲਗਣਾ
ਧੁੱਪੇ ਫਿਰਦੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਆਈਆਂ ਪਈਆਂ ਹਨ।
(ਧੁੱਪੇ ਫਿਰਦੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੁਖਣ ਲਗ ਪਈਆਂ ਨੇ)
ਅਗੂੰ: ਅਗੇ
ਅਗੂੰ ਕੇ ਕਰੇਸੇਂ-ਕੰਮ ਕਿ ਇਲਮ।
(ਅੱਗੇ ਕੀ ਕਰੋਗੇ-ਧੰਧਾ ਜਾਂ ਪੜ੍ਹਾਈ)
ਅਗੂੰ ਤੇ: ਅਗੇ ਤੋਂ
ਅਗੂੰ ਤੇ ਇਲਤ ਨਾ ਕਰੇਸੇਂ, ਬਚਨ ਦੇ।
(ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਸ਼ਰਾਰਤ ਨਹੀਂ ਕਰੇਂਗਾ, ਵਾਹਿਦਾ ਕਰ)
ਅੱਘਾਂ: ਅਗਾਂਹ ਨੂੰ
ਅੱਘਾਂ ਕੂੰ ਤ੍ਰਾਂਘ ਪਿੱਛੇ ਮੋੜ ਨਾ ਮੁਹੱਡੜਾ।
(ਭਵਿੱਖ ਵਲ ਕਦਮ ਵਧਾ, ਬੂਥਾ ਪਿੱਛੇ ਵਲ ਨਾ ਮੋੜ)
ਅਛੋਪਲੇ: ਪੋਲੇ ਪੈਰੀਂ
ਅਛੋਪਲੇ ਅੰਦਰ ਵੰਞੂੰ, ਮਰੀਜ਼ ਦੀ ਨੀਂਦ ਤਰੁਟ ਵੈਸੀ।
(ਪੋਲੇ ਪੈਰੀਂ ਅੰਦਰ ਜਾਈਏ, ਮਰੀਜ਼ ਦੀ ਨੀਂਦ ਟੁੱਟ ਜਾਉ)
ਅਜ਼ਮਤ / ਅਜ਼ੀਮ: ਉਚੱਤਾ / ਉਤਮ
ਇਲਮ ਅਜ਼ੀਮ ਹੇ, ਸ਼ਖਸ ਨੂੰ ਅਜ਼ਮਤ ਬਖ਼ਸ਼ੇ।
(ਵਿਦਿਆ ਉਤਮ ਹੈ, ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਉਚੱਤਾ ਬਖ਼ਸ਼ਦੀ ਹੈ)
(19)
