ਪੰਨਾ:ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਕੋਸ਼.pdf/42

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'

ਹਮਲ: ਉਮੀਦਵਾਰੀ
ਸਾਲਾਂ ਪਿਛੁੰ ਮਿਹਰ ਥਈ ਹੇ, ਹਮਲ ਪੰਜਵੇਂ ਮਹੀਨੇ ਦਾ ਹੈ।
(ਸਾਲਾਂ ਬਾਦ ਕਿਰਪਾ ਹੋਈ ਹੈ, ਉਮੀਦਵਾਰੀ ਪੰਜਵੇਂ ਮਾਹ ਦੀ ਹੈ)
ਹਮਵਤਨ: ਦੇਸ਼ ਵਾਸੀ
ਪ੍ਰਦੇਸੀਂ ਹਮਵਤਨ ਡਿਸ ਪੋਵੇ, ਭਜ ਮਿਲੁ।
(ਪ੍ਰਦੇਸਾਂ ਵਿਚ ਦੇਸ਼ ਵਾਸੀ ਦਿਸ ਪਵੇ, ਭਜ ਮਿਲੀਏ)
ਹਮਵਾਰ ਪੱਧਰ/ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ
ਲੋਕ ਹਭਨਾ ਖਾਤਿਰ ਹਮਵਾਰ ਮੌਕੇ ਮੰਗਦੇ ਹਿਨ।
(ਲੋਗ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਇਕੋ ਜਿਹੇ ਮੌਕੇ ਮੰਗਦੇ ਨੇ )
ਹਮਾਕਤ/ਹਿਮਾਕਤ: ਮੂਰਖਤਾ
ਤੈਂਡੇ ਤੇ ਵਿਸਣਾ ਮੈਂਡੀ ਹਮਾਕਤ/ਹਿਮਾਕਤ ਹਾਈ।
(ਤੇਰੇ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਮੇਰੀ ਮੂਰਖਤਾ ਸੀ)
ਹਮਾਤੜ ਮੈਂ ਵਿਚਾਰਾ
ਹਮਾਤੜ ਦੀ ਕੇ ਮਜਾਲ ਕੇ ਕੁ ਵੀ ਵੰਞੇ।
(ਮੈਂ ਵਿਚਾਰੇ ਦੀ ਕੀ ਜੁਰਅਤ ਕਿ ਚੂੰ ਵੀ ਕਰ ਸਕਾਂ)
ਹਮਾ-ਤੁਮਾ: ਆਪਾਂ ਸਾਰੇ
ਮੰਘਾਈ ਨੇ ਹਮਾ-ਤੁਮਾ ਡੁਖੀ ਕਰ ਡਿਤੈ।
(ਮਹਿੰਗਾਈ ਨੇ ਆਪਾਂ ਸਭ ਨੂੰ ਦੁਖੀ ਕਰ ਦਿਤੈ)
ਹਮਾਮ: ਗੁਸਲਖਾਨਾ
ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੌਬਾ, ਇਸ ਹਮਾਮ ਵਿਚ ਸਭ ਨੰਗੇ ਹਨ।
(ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੋਂ ਤੌਬਾ, ਇਸ ਗੁਸਲਖੇਤਰ ਵਿਚ ਸਭ ਬੇਪੜਦ)
ਹਮੇਲ: ਹਾਰ/ਕੈਂਠਾ
ਹਾਰ ਹਮੇਲਾਂ ਕੈਨੂੰ ਡਿਖੈਂਦੈ, ਨਿਰੀ ਹਉਂ ਹੈ।
(ਹਾਰ ਕੈਂਠੇ ਕੀਹਨੂੰ ਦਿਖਾਵੇਂ, ਨਿਰੀ ਹਉਮੈ ਹੈ)
ਹਯਾਤੀ: ਉਮਰ
ਹਯਾਤੀ ਗਲ ਗਈ ਤੇ ਲਭਾ ਕੇ।
(ਉਮਰ ਗਲ ਗਈ ਤੇ ਲੱਭਿਆ ਕੀ!)
ਹਰਫ਼: ਅੱਖਰ ਨਮੋਸ਼ੀ
ਹਰਫ਼ ਹਰਫ਼ ਸੱਚ ਹੈ, ਪਖੰਡ ਨਾਲ ਖਾਨਦਾਨ ਨੂੰ ਹਰਫ਼ ਆਂਦੈ।
(ਅੱਖਰ ਅੱਖਰ ਸਚ ਹੈ, ਪਖੰਡ ਨਾਲ ਖਾਨਦਾਨ ਨੂੰ ਨਮੋਸ਼ੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ)
ਹਰਫੂਨ ਮੌਲਾ: ਸਰਬਕਲਾ ਚਤੁਰ
ਵੱਡੇ ਸ਼ਾਹਰ ਵਿਚ ਹਰਫ਼ਨਮੌਲਾ ਪੈਰ ਲਾ ਘਿਨਦੈ।
(ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਸਰਬਕਲਾ ਚਤੁਰ ਪੈਰ ਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ)

(38)