ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਕੋਸ਼.pdf/82

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'

ਚਿੱਥ ਕੇ: ਜਤਾ ਕੇ
ਸ਼ਰੀਕ ਜੋ ਥਏ, ਚਿੱਥ ਚਿੱਥ ਕੇ ਤਾਂ ਗਲਾਂ ਕਰੇਸਿਨ।
(ਸ਼ਰੀਕ ਜੋ ਹੋਏ, ਜਤਾ ਜਤਾ ਕੇ ਗਲਾਂ ਕਰਨਗੇ ਹੀ)
ਚਿੱਦੇ: ਬੰਟੇ
ਚਿੱਦੇ ਖੇਡਣ ਦੇ ਡੀਂਹ ਹਿਸ, ਗਿਣ-ਗਿਣ ਰਖਦਾ ਰਾਂਧੈ।
(ਬੰਟੇ ਖੇਡਣ ਦੀ ਇਹਦੀ ਉਮਰ ਹੈ, ਗਿਣ ਗਿਣ ਕੇ ਰਖਦਾ ਰਹਿੰਦੈ)
ਚਿੱਪ/ਚਿੱਭ: ਹਰਖ
ਮੈਂ ਬੋਲਾਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਚਿੱਪ/ਚਿੰਭ ਜੋ ਚੜ੍ਹ ਪੂੰਦੀ ਹੈ।
(ਮੈਂ ਬੋਲਾਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਹਰਖ ਜੋ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)
ਚਿਲਕਣਾ: ਤਿੱਖੀ ਸੁਰ ਵਿਚ ਚੀਕਣਾ
ਠਰੰਮੇ ਨਾਲ ਵੀ ਗਲ ਥੀ ਸੰਗਦੀ ਹੇ, ਚਿਲਕਣ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ।
(ਠਰੰਮੇ ਨਾਲ ਵੀ ਗਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਤਿਖਾ ਚੀਕਣ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ)
ਚੀਚ: ਸੂਹੀ ਭੂੰਡੀ
ਰੰਗ ਗੋਰਾ ਤੇ ਚੀਰੇ ਰੱਤੇ, ਚੀਚ ਵਹੁਟੀ! ਕਿੱਡੇ ਵੈਸੇਂ।
(ਗੋਰਾ ਰੰਗ ਤੇ ਸੂਹੇ ਲੀੜੇ, ਸੂਹੀ ਭੂੰਡੀਏ! ਕਿਥੇ ਜਾਏਂਗੀ)
ਚੀਚਕੇ: ਮਤੀਰੇ ਦੇ ਬੀਜ
ਚੀਚਕੇ ਭੁੰਨ ਰੱਖ, ਡਿਲਾਹੇਂ ਚਬੀਣੇ ਵਿਚ ਰਲੈਸੂੰ।
(ਮਤੀਰੇ ਦੇ ਬੀਜ ਭੁੰਨ ਰੱਖ, ਆਥਣ ਦੇ ਨਿੱਕਸੁਕ ਵਿਚ ਮਿਲਾਵਾਂਗੇ)
ਚੀਰ/ਚੀਰਾ: ਵਾਹੇ ਵਾਲ/ਪਾੜ/ਕਟਣਾ/ਪਗੜੀ
ਚੀਰਾ ਕੱਢ ਕੇ ਸਜਦੀ ਡਿਸੇ, ਚੀਰੇ ਵਾਲੇ ਆਵਣਾ ਹੋਸੀ।
(ਵਾਲ ਵਾਹ ਕੇ ਫਬਦੀ ਦਿਸੇ, ਪਗੜੀ ਵਾਲੇ-ਪਤੀ-ਨੇ ਆਉਣਾ ਹੋਊ)
(ਚੀਰ ਪਾ ਕੇ ਫਾਂਕੜਾ ਕੀਤੇ, ਤਿਖੇ ਆਰੇ ਦੇ ਦੰਦੇ)
(ਚੀਰਾ ਦੇ ਕੇ ਪਾਕ ਸਭ ਕਢਤੀ, ਚੀਸ ਭੋਰਾ ਘਟ ਹੀ ਗਈ)
ਚੀਲ੍ਹ: ਇੱਲ
ਜੇ ਮੁਰਦਾਰ ਢੇਰ ਹਨ ਤਾਂ ਚੀਲ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਿਹੜੀ ਘਾਟ ਹੈ।
(ਮੁਰਦੇ ਬਹੁਤ ਹਨ ਤਾਂ ਇੱਲਾਂ ਦੀ ਕਿਹੜੀ ਕਮੀ ਹੈ)
ਚੀੜ੍ਹ: ਗੂੰਦ
ਕਿੱਕਰਾਂ ਤੂੰ ਬਹੂੰ ਚੀੜ੍ਹ ਲਹੇਸੂੰ, ਤੈਕੂੰ ਮਿਲ ਵੈਸੀ।
(ਕਿਕਰਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਗੂੰਦ ਲਾਹਵਾਂਗੇ, ਤੈਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਊਗੀ)
ਚੀੜ੍ਹਾ: ਕੰਜੂਸ/ਕਸੇ ਜਾਣਾ
ਸੇਠ ਡਾਢਾ ਚੀੜ੍ਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਵਸਣੀ ਕੂੰ ਚੀੜ੍ਹੀ ਗੰਢ ਮਾਰੀ ਹਿੱਸ।
ਸੇਠ ਬੜਾ ਕੰਜੂਸ ਹੈ ਤੇ ਬੁਗਚੀ ਨੂੰ ਕਸਕੇ ਗੰਢ ਮਾਰੀ ਹੈਸ)

(78)