ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'
ਚੁਆਤੀ: ਬਲਦੀ ਲਕੜੀ/ਲੜਾਈ ਪੁਆਣੀ
ਚੁਆਤੀ ਡੇਖ ਭੂਤਣੀ ਚੌਂ ਗਈ।/ ਬਿਲਾਣੀ ਬਣ ਚੁਆਤੀ ਲਾ ਗਈ।
(ਬਲਦੀ ਲੱਠ ਦੇਖ ਭੂਤਨੀ ਮੁੜ ਗਈ)/(ਸਹੇਲੀ ਬਣ ਫੁੱਟ ਪਾ ਗਈ)
ਚੁਹੱਟਾ/ਚੁਹੱਟਾ: ਚਾਰ ਗੇੜੂ ਖੂਹ
ਸਾਰੇ ਭਰਾਵਾਂ ਰੱਲਮਿੱਲ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਵਿਚ ਚੁਹੱਟਾ/ਚੁਰਹਟਾ ਲਵਾ ਘਿੱਧਾ।
(ਸਾਰੇ ਭਰਾਵਾਂ ਮਿਲਕੇ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਵਿਚ ਚਾਰ ਗੇੜੂ ਖੂਹ ਪੁਟਾ ਲਏ)
ਚੁੰਗ/ਚੁੰਗੀ: ਹਿੱਸਾ /ਟੈਕਸ
ਭਠੇਰਨ ਦੀ ਚੁੰਗ ਇਕ ਵਜ਼ਾ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਹੀ ਹੋਈ।
(ਭੱਠੀ ਵਾਲੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਇਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਟੈਕਸ ਹੀ ਹੋਇਆ)
ਚੁਗੱਤਾ: ਇਕ ਤੁਰਕ ਜਾਤੀ
ਪੋਠੋਹਾਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਚੁਗੱਤਿਆਂ ਦੇ ਟੱਬਰ ਵਸਦੇ ਆਹੇ।
(ਪੋਠੋਹਾਰ ਵਿਚ ਕਈ ਚੁਗਤਾ ਜਾਤੀ ਦੇ ਟੱਬਰ ਵਸਦੇ ਸਨ)
ਚੁੰਘਾਵੀ/ਚੁੰਘਿਆਵੀ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘਾਣ ਵਾਲੀ
ਵਿਅੰਮ ਸਮੇਂ ਮਰ ਗਈ ਮਾਂ ਦੇ ਬਾਲ ਕੂੰ ਚੁੰਘਾਵੀਂ/ਚੁੰਘਿਆਵੀ ਪਾਲਿਆ।
(ਜਣੇਪੇ ਤੇ ਮਰ ਗਈ ਮਾਂ ਦੇ ਬਾਲ ਨੂੰ ਦੁਧ ਚੁੰਘਾਣ ਵਾਲੀ ਨੇ ਹੀ ਪਾਲਿਆ)
ਚੁੱਚਾ: ਚੁੰਨ੍ਹੀਆਂ ਅਖਾਂ ਵਾਲਾ ਬਾਲ
ਜਡੂੰ ਜੰਮਿਆਂ ਹਾਂਏਂ, ਚੂੱਚਾ ਹਾਂਈਂ, ਸੁਖ ਨਾਲ ਗਭਰੁ ਥੀ ਗਿਐ।
(ਜਦੋਂ ਜੰਮਿਆ ਸੀ, ਚੁੰਨੀਆਂ ਅਖਾਂ ਸੀ, ਸੁਖ ਰਹੀ, ਜੁਆਨ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈਂ)
ਚੁੰਝ: ਨੋਕ
ਸੂਈ ਦੀ ਚੁੰਝ ਘਸ ਗਈ ਹੈ, ਧਾਗਾ ਤੁਰੜੇਂਦੀ ਹੈ।
(ਸੁਈ ਦੀ ਨੋਕ ਘਸ ਗਈ ਹੈ, ਧਾਗਾ ਤੋੜਦੀ ਹੈ)
ਚੁੱਡ: ਔਰਤ ਦੀ ਸੂ
ਜਣੇਪੇ ਪਿਛੁ ਹੌਲੇ ਹੌਲੇ ਚੁੰਡਦੀ ਪੀੜ ਘਟਣ ਲਗਦੀ ਹੈ।
(ਜਣੇਪੇ ਬਾਦ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਸੂ ਦੀ ਪੀੜ ਘਟਣ ਲਗਦੀ ਹੈ)
ਚੁਥਾਇਆ: ਮੌਤ ਬਾਦ ਚੌਥਾ
ਚਿਤਾ ਦੀ ਅਗਨੀ ਬੁਝ ਵੰਞੇ, ਚਾਰ ਡੀਂਹ ਤੂੰ ਤੇ ਚੁਥਾਇਆ ਥੀਵੇ।
ਚਿਤਾ ਦੀ ਅਗਨੀ ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਬੁਝੇ ਤੇ ਚੌਥਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ)
ਚੁੰਡ: ਨੁਕਰ / ਕੁੰਟ
ਚਾਰੇ ਚੂੰਡਾਂ ਫੋਲ ਬੈਠੀ ਹਾਂ, ਕਿੱਡੇ ਛਪਨ ਥੀ ਗਿਆ ਹੈ।
(ਚਾਰੇ ਨੁਕਰਾਂ/ਕੂੰਟਾਂ ਭਾਲ ਬੈਠੀ ਹਾਂ, ਕਿਧਰੇ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ)
ਚੁਪੱਟ/ਚੌਪਟ (ਚੌੜ ਚਪਟ): ਖੁਲ੍ਹੇ ਦਰ (ਵਿਗੜੈਲ)
ਬਾਬੇ ਦੇ ਦਰ ਚੁਪੱਟ/ਚੌਪਟ ਖੁਲ੍ਹੇ ਹਿਨ, ਚੌੜ ਚਪੱਟਾਂ ਕੂੰ ਵੀ।
(ਬਾਬੇ ਦੇ ਦਰ ਖੁਲ੍ਹੇ ਨੇ, ਵਿਗੜੈਲਾਂ ਨੂੰ ਵੀ)
(79)
