ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'
ਜੰਘੀ: ਹੱਲ ਦੀ ਹੱਥੀ
ਪਿਊ ਟੁਰ ਗਿਆ ਹਿਸ, ਛੋਟੀ ਉਮਰੇ ਹਲ ਦੀ ਜੰਘੀ ਫੜਨੀ ਪਈਸ।
(ਪਿਉ ਮਰ ਗਿਆ, ਛੋਟੀ ਉਮਰੇ ਹੱਲ ਦੀ ਹੱਥੀ ਫੜਨੀ ਪਏ ਗਈ ਹੈਸ)
ਜੱਟ: ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ-ਕਾਲੇ ਸਾਗਰ ਵਲੋਂ ਆਈ ਘੁਮੱਕੜ ਜਾਤੀ
ਜੱਟਾਂ ਵਿਚ ਰਾਹਸੀਂ ਬਾਹਸੇਂ ਤਾਂ ਉਹੀ ਗਲਾਂ ਸਿਖਸੇਂ।
(ਘੁਮੱਕੜ ਜਾਤੀ ਵਿਚ ਉਠੇ-ਬੈਠੇਗਾ ਉਹੀ ਗਲਾਂ ਸਿੱਖੇਂਗਾ)
ਜਟੇਟਾ/ਜਟੇਟੀ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ ਬਾਲ/ਜਾਤੀ ਸੂਚਕ ਨਾਮ
ਇੱਡੇ ਜ਼ੋਰ ਜੱਟਾਂ, ਜਟੇਟਿਆਂ ਦਾ ਹੈ, ਸਿੱਖ ਆਟੇ ਵਿਚ ਲੂਣ
(ਇਧਰ ਬਹੁਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਜੱਟ ਨੇ, ਸਿੱਖ ਨਾਂ ਮਾਤਰ ਹਨ)
ਜਠੇਰਾ: ਵਡੇਰਾ
ਸਿਰਾਧਾਂ ਵਿਚ ਜਠੇਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਂ ਦਾਨ ਪੁੰਨ ਕਰੀਦੈ।
(ਸਰਾਧਾਂ ਵਿਚ ਵਡੇਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਂ, ਦਾਨ ਪੁੰਨ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦੈ)
ਜੰਡੀ ਕੱਪ: ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡੇ ਵਲੋਂ ਕੀਤੀ ਰੀਤ
ਮਿਜ਼ਮਾਨਾਂ ਤੂੰ ਬਲ੍ਹਾਵੋ, ਝਬਦੇ ਜੰਡੀ ਕੱਪ ਕੇ ਵਲਦੇ ਹਾਏ।
(ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਬਿਠਾਓ, ਹੁਣੇ ਜੰਡੀ ਕਟਾ ਕੇ ਮੁੜਦੇ ਹਾਂ)
ਜਡੂੰ/ਜਡਣ: ਜਦੋਂ
ਜਡਣ/ਜੰਡੂ ਤੂ ਆਖਸੇ ਤਾਂ ਪੇਕੇ ਲਗੀ ਵੈਸਾਂ।
(ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਆਖੇਂਗਾ, ਪੇਕੇ ਚਲੀ ਜਾਵਾਂਗੀ)
ਜਣਨਾ: ਜਨਮ ਦੇਣਾ
ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਬਚੇ ਜਣਦੇ ਹਨ ਤੇ ਜਗ ਚਲਦਾ ਹੈ।
(ਸਾਰੇ ਜੀਅ ਬਚਿਆਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਸੰਸਾਰ ਚਲਦਾ ਹੈ)
ਜਣਾ/ਜਣੀ: ਬੰਦਾ/ਬੁੜ੍ਹੀ
ਹਿੱਕ ਜਣਾ ਤੇ ਹਿੱਕ ਜਣੀ ਆਂਦੇ ਵੰਲੋਂ ਤੇ ਅੰਗੁਠਾ ਲਾਈ ਵੰਞੋ।
(ਇੱਕ ਬੰਦਾ ਤੇ ਇੱਕ ਬੁੜ੍ਹੀ ਆਈ ਜਾਵੋ ਤੇ ਅੰਗੂਠਾ ਲਾਈ ਜਾਉ)
ਜੱਤ ਵਾਲ
ਬਕਰੀ ਦੀ ਜੱਤ ਕਤਾਈਂ, ਮੁਹਾਰਾਂ ਵੱਟਣੀਆਂ ਹਨ।
(ਬਕਰੀ ਦੇ ਵਾਲ ਕਤੀਏ, ਮੁਹਾਰਾਂ ਵੱਟਣੀਆਂ ਨੇ)
ਜ਼ਦ: ਦਾਇਰਾ
ਵਰਦਾਤ ਪਿੰਡ ਦੀ ਜ਼ਦ ਤੂੰ ਬਾਹਰ ਥਈ ਹੇ।
(ਘਟਨਾ ਪਿੰਡ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋਈ ਹੈ)
ਜੰਨਤ: ਸੁਰਗ
ਜੰਨਤ ਦੀ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਵਿਚ ਇਸ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੁ ਦੋਜ਼ਕ ਨਾ ਕਰ।
(ਸੁਰਗ ਦੀ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਵਿਚ ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਰਕ ਨਾ ਬਣਾ)
(88)
