ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
‘ਤੂੰ ਪਈ’
‘ਮੈਂ ਲੜਕਦਾ'
'ਮੈਂ ਕੀ ਜਾਣਾ'
"ਆਹ ਕੀ ਆਉਂਦਾ ਖੜਕਦਾ"
(ਕੱਕੜੀ ਤੇ ਬੈਂਗਣ)
ਜੇ ਪਸ਼ੂ ਚਾਰਨ ਵਾਲੇ ਪਾਲੀ ਬੁਝਾਰਤਾਂ ਪਾਣ ਲੱਗ ਜਾਣ ਤਾਂ ਬੁੱਝਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਨਾਨੀ ਯਾਦ ਕਰਵਾ ਦੇਂਦੇ ਨੇ:
ਐਨੀ ਕੁ ਪਿੱਦੀ
ਪਿਦ ਪਿਦ ਕਰਦੀ
ਨਾ ਹੱਗੇ ਨਾ ਮੂਤੇ
ਕਿੱਲ੍ਹ ਕਿੱਲ੍ਹ ਮਰਦੀ
(ਛੋਲਿਆਂ ਦੀ ਟੁੱਟ)
ਬੁੱਝਣ ਵਾਲਾ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਜਾਨਵਰ ਦਾ ਖਿਆਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਏ, ਪਰ ਨਿੱਕਲ ਛੋਲਿਆਂ ਦੀ ਹਰੀ ਟਾਟ ਹੀ ਆਉਂਦੀ ਏ।
ਆਤਰ ਪੂਜਾਂ
ਪਾਤਰ ਪੂਜਾਂ
ਫੇਰ ਪੂਜਾਂ ਸਗਰੀ
ਬਿਨਾਂ ਪਾਤ ਕੋਈ ਛਟੀ ਲਿਆਵੇ
ਤਾਂ ਬੜੇ ਸਾਡੀ ਨਗਰੀ
(ਕੰਵਲ ਦੀ ਡੰਡੀ ਜਾਂ ਕਸੇਰ)
ਕੰਵਲ ਦੇ ਫੁੱਲ ਪਿੰਡਾਂ ਦੂਰ ਛਪੜਾਂ ਵਿਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪਾਲੀ ਹੀ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾਣ ਗਏ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ।
ਬਾਹਰ ਪਾਲੀਆਂ ਦਾ ਕਈ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਬਿਛਾਂ ਨਾਲ ਵਾਹ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਬ੍ਰਿਛਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਬੁਝਾਰਤਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੱਤਿਆਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਰੀਰ ਦਾ ਦਰੱਖ਼ਤ ਵੇਖਿਆ, ਝਟ ਬੁਝਾਰਤ ਰਚ ਲਈ:-
43/ ਲੋਕ ਬੁਝਾਰਤਾਂ
