ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਬੀਜਦਾ ਹੈ ਅਰੁ ਰਾਤਿ ਕਉ ਲੁਣਿ ਦਿਨ ਕਉ ਲੁਣਦਾ ਹੈ॥ ਤਬਿ ਆਸਾ ਦੇਸ ਕੇ ਲੋਕ ਲਾਗੈ ਹਾਇ ਹਾਇ ਕਰਣਿ॥ ਤਾ ਜੋਤਕੀਆ ਆਖਿਆ॥ ਜੋ ਇਸ ਕੀ ਮੁਕਤਿ ਤਬ ਹੋਵੈ ਜਾ ਸਾਧੂ ਕੇ ਚਰਣ ਲਗਨਿ॥ ਤਬਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਆਸਾ ਦੇਸ ਕਾ ਰਾਹ ਬੰਧ ਕਰਿਆ॥ ਏਕੁ ਦਰਵਾਜਾ ਰਖਿਆ ਥਾ॥ ਜੇ ਕੋਈ ਫ਼ਕੀਰੁ ਆਵੈ ਤਾ ਓਤੇ ਦਰਵਾਜੈ ਕਢੀਐ॥ ਤਬ ਬਾਬਾ ਅਤੇ ਸੇਖੁ ਫਰੀਦੁ ਜਾਇ ਨਿਕਲੇ॥ ਜਬ ਨੇੜੈ ਗਏ ਤਬਿ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਕਹਿਆ॥ ਸੇਖ ਫਰੀਦਾ ਪੈਰੁ ਧਰਿ॥ ਤਬਿ ਸੇਖਿ ਫਰੀਦਿ ਕਹਿਆ॥ਜੀ ਮੇਰੀ ਕਿਆ ਮਜਾਲ ਹੈ ਜੋ ਮੈ ਆ
164
