ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਨਾਵਲ ਪੜ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਰ ਕਦੀ ਕਦੀ ਦਰਵਾਜੇ ਵਿਚੋਂ ਦੀ ਇਸਤਰੀ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਤਾਰ ਸੁਰ ਹੋਣ ਤੇ ਬੁਢੇ ਨੇ ਹਸਦੇ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਗੌਣ ਲਈ ਕਿਹਾ-ਤਦ ਬੁਢਾ ਅਤੇ ਇਸਤਰੀ ਮੋਟੀ ਪਤਲੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਗੰਗਾ ਜਮਨੀ ਗਾਣੇ ਗੌਣ ਲਗੇ।
ਇਸ ਤੇ ਪਰਦਾ ਸੁਟ ਦੇਣ ਦੀ ਇਛਿਆ ਹੈ। ਜੋ ਅਪਵਿਤਰ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਵਾਂ ਗਾ । ਜਿਸਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਬਨੇ ਗਾ ਉਸਨੂੰ ਕਹਾਂ ਗਾ।
ਨੋਜਵਾਨ ਗੁਬਿੰਦ ਲਾਲ ਅਤੇ ਇਸਤਰੀ ਰਾਣੀ ਹੈ। ਇਸ ਘਰ ਨੂੰ ਗਬਿੰਦ ਲਾਲ ਨੇ ਖਰੀਦਿਆ ਹੈ। ਦੋਵੇਂ ਏਥੇ ਇਕੱਲੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਅਚਾਨਕ ਰਾਣੀ ਦਾ ਤਬਲਾ ਬੇਸੁਰਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸਤਾਦ ਜੀ ਦੀ ਸਾਰੰਗੀ ਦੇ ਤਾਰ ਢਿਲੇ ਪੈ ਗਏ। ਉਸਦਾ ਗਲਾ ਪਾਟ ਗਿਆ। ਗਾਣਾ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ। ਗੁਬਿੰਦ ਲਾਲ ਨੇ ਨਾਵਲ ਪੜ੍ਹਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਤਾ । ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਉਸ ਸੁੰਦਰ ਮਕਾਨ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਉਤੇ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਨੌਜਵਾਨ ਆ ਖੜਾ ਹੋਇਆ।
ਅਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ-ਓਹ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਬਾਬੂ ਸੀ।
੧੩੧
