ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/10

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ



(੯)


ਪਾਦਸ਼ਾਹੋਂ ਕੇ ਪੀਰ ਹੈਂ ਮਹੀਨੇ ਮੇਂ ਦੋ ਚਾਰ ਬਾਰ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਇਨਕੇ ਘਰ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਯਹ ਭੀ ਕਬੀ ਕਬੀ ਉਨਕੇ ਪਾਸ ਆਤੇ ਹੈਂ ਇਸਕੇ ਸਮਾਨ ਇਸ ਸਮਯ ਸੰਸਾਰ ਮੇਂ ਕੋਈ ਮਹਾਤਮਾਂ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਯਹ ਬੜਾ ਧਰਮਿਸ਼੍ਟ ਔਰ ਕਿਰਪਾਵਾਨ ਹੈ ਹੁਸਨ-ਬਾਨੋ ਨੇ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਸੁਨਕੇ ਕਹਾ ਕਿ ਜੋ ਤੁਮ ਆਗਿਆ ਦੇਵੋ ਤੋ ਮੈਂ ਇਸ ਮਹਾਤਮਾ ਕਾ ਏਕ ਦਿਨ ਨਯੋਤਾ ਕਰੂੰ ਔਰ ਘੜੀ ਦੋ ਘੜੀ ਕੇ ਲੀਏ ਅਪਨੇ ਘਰ ਬੁਲਾਵੂੰ ਔਰ ਅਪਨੀ ਆਂਖੇਂ ਉਸਕੇ ਪੈਰੋਂ ਪਰ ਮਲੂੰ ਦਾਈ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰਾਣ ਪਿਆਰੀ ਇਹ ਕਾਮ ਤੂੰ ਬੇਧੜਕ ਕਰ ਯਿਹ ਦ੍ਰਿਸ਼੍ਟਾਂਤ ਪਰਸਿੱਧ ਹੈ ਕਿ ਆਂਖੋਂ ਸੁਖ ਕਲੇਜੇ ਠੰਡ ਨਿਦਾਨ ਉਸਨੇ ਕਿਸੀ ਕੇ ਹਾਥ ਉਸ ਮਹਾਤਮਾ ਕੋ ਕਹਿਲਾ ਭੇਜਾ ਜੋ ਕਿਸੀ ਦਿਨ ਆਪ ਮਹਾਤਮਾਓ ਕੇ ਸਮਾਠ ਮੇਰੇ ਅੰਧੇਰੇ ਘਰ ਕੋ ਅਪਨੇ ਚਰਨੋਂ ਸੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਰੇਂ ਤੋ ਇਸ ਦਾਸੀ ਕੇ ਲੋਕ ਪ੍ਰਲੋਕ ਦੋਨੋਂ ਬਨ ਜਾਏ ਅਰ ਅਪਨੇ ਅਭਿਲਾਖਾ ਕੇ ਪਾਤਰ ਕੋ ਕਾਮਨਾ ਕੇ ਰਤਨੋਂ ਸੇ ਪਰਿਪੂਰਨ ਕਰੋ ਵੁਹ ਗਿਆ ਔਰ ਉਸਕਾ ਸੰਦੇਸਾ ਸੁਨਾ ਕੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਤਮਾਓਂ ਕੋ ਉਚਿਤ ਹੈ ਕਿ ਛੋਟੇ ਪਰ ਦਯਾ ਕਰੇ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਉਨ੍ਹੋ ਨੇ ਅੰਗੀਕਾਰ ਕੀਆ ਔਰ ਕਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਅਵਸ਼ਯ ਆਉਂਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਯਿਹ ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਕੋਈ ਐਸੀ ਬਾਤ ਨਾ ਮਾਨੇ ਵੁਹ ਤਪਸਵੀ ਨਰਕ ਮੇਂ ਗਿਰੇ ਪਰੰਤੂ ਆਜ ਤੋ ਮੁਝ ਕੋ ਕੁਛ ਕਾਮ ਹੈ ਕਲ ਪ੍ਰਾਤਹਕਾਲ ਆਊਂਗਾ ਯਿਹ ਸਮਾਚਾਰ ਹੁਸਨਬਾਨੋਂ ਨੇ ਸੁਨਾ ਕਿ ਕਲ ਦੋ ਚਾਰ ਘੜੀ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹੇ ਵੇ