ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/337

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੩੩੫)

ਲਗਾ ਇਤਨੇ ਮੇਂ ਪਰੀਓਂ ਕੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟ ਉਸ ਪਰ ਜਾ ਪੜੀ ਵੁਹ ਸਹਸਾ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਣੇ ਲਗੀਆਂ ਹੈ ਯਿਹ ਅਨਜਾਨ ਮਾਨੁਖ ਕਹਾਂ ਸੇ ਆਯਾ ਫਿਰ ਅਪਣੀ ਸਰਦਾਰ ਸੇ ਜਾ ਕਰ ਕਹਾ ਕਿ ਇਕ ਮਾਨੁੱਖਯ ਉਨ ਬ੍ਰਿਛੋਂ ਸੋਂ ਛਿਪਾ ਖੜਾ ਹੈ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਉਸ ਪਰੀ ਨੇ ਉਸ ਮਾਨੁਖਯ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੁਮਾਰਾ ਏਕ ਭਾਈ ਬੰਦ ਔਰ ਭੀ ਆਨ ਪਹੁੰਚਾ ਜੇਕਰ ਕਹੋ ਤੋ ਤੁਮਾਰੇ ਪਾਸ ਲਾਵੇਂ ਔਰ ਉਸਕੀ ਸੇਵਾ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਟਾ ਕਰੇਂ ਵੁਹ ਬੋਲਾ ਕਿ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਮੈਂ ਭੀ ਚਾਹਤਾ ਥਾ ਕਿ ਕੋਈ ਮੇਰੀ ਜ਼ਾਤਿ ਕਾ ਮਨੁਖਯ ਮਿਲੇ ਸੋ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਨੇ ਭੇਜ ਦੀਆ ਹੈ ਉਸ ਪਰੀ ਨੇ ਅਪਨੀ ਦੋ ਸਹੇਲੀਓਂ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੁਮ ਜਾਕਰ ਉਸਕੋ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਟਾ ਪੂਰਬਕ ਲਾਓ ਵੁਹ ਉਸਕੋ ਉਸੀ ਭਾਂਤ ਸੇ ਲਾਈਂ ਜਬ ਹਾਤਮ ਖ਼ਤ ਕੇ ਪਾਸ ਪਹੁੰਚਾ ਤਬ ਪਰੀਓਂ ਔਰ ਉਸ ਮਾਨੁਖਯ ਨੇ | ਅਪਨੇ ਪਾਸ ਬੈਠਾ ਲੀਆ ਔਰ ਬਡਾ ਆਦਰ ਸਨਮਾਨ ਕੀਆ ਫਿਰ ਪੂਛਾ ਕਿ ਤੁਮ ਕੌਣ ਹੋ ਔਰ ਤੁਮਾਰਾ ਨਾਮ ਕਿਆ ਹੈ ਔਰ ਤੁਮ ਕਿਧਰ ਸੇ ਆਏ ਹੋ ਹਾਤਮ ਬੋਲਾ ਕਿ ਮੈਂ ਯਮਨ ਕਾ ਰਹਿਨੇ ਵਾਲਾ ਹੂੰ ਸ਼ਾਹਬਾਦ ਸੇ ਆਯਾ ਹੂੰ ਔਰ ਹਮਾਮ ਬਾਦ ਗਰਦ ਕੋ ਜਾਤਾ ਹੂੰ ਔਰ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਹਾਤਮ ਹੈ ਆਤਾ ਆਤਾ ਇਕ ਕੂਏਂ ਪਰ ਆ ਨਿਕਲਾ ਔਰ ਇਸ ਪਰ ਬਹੁਤ ਸੇ ਲੋਗ ਰੋਤੇ ਹੂਏ ਦੇਖ ਪੜੇ ਮੈਨੇ ਬਿਆਕੁਲ ਹੋਕਰ ਸਹਿਸਾ ਉਨਕੇ ਪਾਸ ਜਾਕੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਤੁਮ ਅਜੇਹੇ ਕਿਉਂਕਰ ਬਿਲਖ ਰਹੇ ਹੋ ਕਿ ਸੁਨਨੇ ਵਾਲੋਂ ਕੀ ਛਾਤੀ ਫਟਤੀ ਹੈ ਵੁਹ ਦੁਖੀ ਹੋ ਕਰ ਬੋਲੇਕਿ