ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/354

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੩੫੨)

ਖੜਾ ਹੋਕਰ ਸੋਚਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਉਸ ਬ੍ਰਿਧ ਮਾਨੁੱਖ ਨੇ ਕਹਾ ਥਾ ਕਿ ਦਹਿਨੀ ਓਰ ਕੇ ਰਸਤੇ ਮੇਂ ਬਹੁਤ ਬਿਆਧਿ ਹੈ ਤੂੰਨੇ ਉਧਰ ਸੇ ਨਹੀਂ ਜਾਨਾ ਇਸ ਸਮਯ ਉਸਕਾ ਕੀਆ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਏ ਔਰ ਬਾਈਂ ਓਰ ਕਾ ਰਸਤਾ ਲੀਜੀਏ ਯਿਹ ਸੋਚ ਕਰ ਬਾਈਂ ਓਰ ਕੋ ਚਲਾ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਜਾਇਕੇ ਮਨ ਮੇਂ ਯਿਹ ਸਮਝਾ ਕਿ ਇਸ ਰਾਹ ਮੇਂ ਜਾਨੇ ਸੇ ਕੁਛ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਦਹਿਨੀ ਓਰ ਚਲਨਾ ਚਾਹੀਏ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰੇਗਾ ਤੋ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਸਾਮਨੇ ਬਿਆਧਿ ਨ ਆਵੇਗੀ ਜੋ ਆਇ ਭੀ ਜਾਵੇਗੀ ਤੋ ਉਸਕੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸੇ ਨਸ਼ਟ ਕਰੂੰਗਾਂ ਔਰ ਬਟੋਹੀਓਂ ਕਾ ਮਾਰਗ ਖੁਲ੍ਹ ਜਾਏਗਾ ਜੇਕਰ ਮਾਰਾ ਜਾਉਂਗਾ ਤੋ ਪ੍ਰਲੋਕ ਜਾਊਂਗਾ ਯਿਹ ਬਾਤ ਜੀ ਮੈਂ ਠਾਨ ਉਸ ਰਸਤੇ ਨੇ ਫਿਰਾ ਔਰ ਦਹਿਨੀ ਓਰ ਕੋ ਚਲਾ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਗਿਆ ਥਾ ਤੋ ਬੰਬੂਲੋਂ ਕਾ ਜੰਗਲ ਦੇਖਾ ਪੜਾ ਪਰੰਤੂ ਈਸ਼੍ਵਰ ਕੇ ਭਰੋਸੇ ਪਰ ਵਹਾਂ ਪਰ ਜਾ ਪਹੁੰਚਾ ਔਰ ਆਗੇ ਬੜਾ ਬਹੁਤ ਦੁਖ ਸੇ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਚਲਾ ਪਰ ਕਾਂਟੋਂ ਸੇ ਕਪੜੇ ਟੁਕੜੇ ਟੁਕੜੇ ਹੋ ਗਏ ਔਰ ਬਦਨ ਲੋਹੂ ਲੁਹਾਨ ਹੋਗਿਆ ਔਰ ਧਰਤੀ ਕੇ ਕਾਂਟੋ ਸੇ ਤਲਵੇ ਛਿਦੇ ਪੈਰ ਸੂਜ ਗਏ ਤਬ ਸਿਥਲ ਹੋਕਰਕੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਉਸ ਬ੍ਰਿਧ ਮਾਨੁੱਖਯ ਨੇ ਸਚ ਕਹਾ ਥਾ ਮੁਝ ਅਭਾਗ ਨੇ ਉਸਕਾ ਕਹਿਨਾ ਨਾ ਮਾਨਾ ਔਰ ਇਸ ਅਪਦਾ ਮੇਂ ਆ ਪੜਾ ਯਿਹ ਚਿੰਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਸੇ ਔਰ ਕੋਈ ਭਿਆਨਕ ਜੰਗਲ ਹੋ ਤੋ ਵਹਾਂ ਕੈਸੇ ਨਿਰਬਾਹ ਹੋਗਾ ਕਿਤਨੇ ਦਿਨੋਂ ਮੇਂ ਬਡੇ ਬਡੇ ਦੁਖ ਸਹਿ ਉਸ ਜੰਗਲ ਸੇ ਨਿਕਲ ਆਗੇ ਬੜ੍ਹਾ ਤੋ