ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/53

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੫੨)

ਹੈ ਤੋ ਤੂੰ ਉਸਕੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਅਰ ਵੁਹ ਤੇਰਾ ਪਤੀ ਹੈ ਵੁਹ ਜਾਨੇ ਔਰ ਤੂ ਜਾਨ ਵੁਹ ਬੋਲੀ ਕਿ ਵੁਹ ਬੜਾ ਸੱਤਯਬਾਦੀ ਜਾਨ ਪੜਤਾ ਹੈ ਅਪਨੇ ਕਹਿਨੇ ਪਰ ਅਵੱਸ਼ਯ ਆਵੇਗਾ ਕੁਛ ਸੰਦੇਹ ਨਹੀਂ ਆਪ ਆਗ੍ਯਾ ਦੇਦੋ ਉਸਨੇ ਬੁਲਵਾਕੇ ਵਿਦਾ ਕੀਆ ਔਰ ਬਹੁਤ ਸੇ ਰੀਛੋਂ ਕੋ ਸਾਥ ਕਰਦੀਆਂ ਕਿ ਤੁਮ ਕੁਸ਼ਲ ਖੇਮ ਸੇ ਹਮਾਰੇ ਰਾਜ ਕੇ ਬਾਹਰ ਤਕ ਪਹੁੰਚਾ ਦੋ ਤਬ ਉਸਕੀ ਬੇਟੀ ਨੇ ਏਕ ਮੋਹਰਾ ਹਾਤਮ ਕੀ ਪਗੜੀ ਮੇਂ ਬਾਂਧ ਦੀਆ ਕਿ ਬਹੁਤ ਜਗਾ ਯਿਹ ਤੇਰੇ ਕਾਮ ਆਵੇਗਾ ਨਿਦਾਨ ਵੁਹ ਦੋਨੋਂ ਬਾਪ ਬੇਟੀ ਸੇ ਵਿਦਾ ਹੋਕਰ ਆਗੇ ਚਲਾ ਕੁਛ ਦਿਨ ਮੇਂ ਏਕ ਰੇਤ ਕੀ ਧਰਤੀ ਪਰ ਜਾ ਪੜਾ ਜਹਾਂ ਨਾ ਦਾਨਾ ਨਾ ਪਾਨੀ ਪਰੰਤੂ ਸਾਂਝ ਸਮਯ ਏਕ ਬ੍ਰਿਧ ਪੁਰਖ ਵ ਇਸਤ੍ਰੀ ਮੂੰਹ ਪਰ ਪਰਦਾ ਡਾਲੇ ਦੋ ਰੋਟੀ ਔਰ ਏਕ ਕਟੋਰਾ ਪਾਨੀ ਕਾ ਦੇਜਾਤਾ ਵੁਹ ਉਸੇ ਖਾ ਪੀ ਲੇਤਾ ਔਰ ਰਾਤ ਦਿਨ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਏਕ ਦਿਨ ਅਜਗਰ ਪਰਬਤ ਸਮਾਨ ਦੇਖ ਪੜਾ ਉਸਕੋ ਦੇਖਕਰ ਘਬਰਾਇਆ ਪਰ ਚਲਨੇ ਸੇ ਨ ਰੁਕਾ ਜਯੋਂ ਹੀ ਉਸਕੇ ਪਾਸ ਪਹੁੰਚਾ ਤਿਉਂ ਹੀ ਸਾਂਸ ਖੈਂਚ ਹਾਤਮ ਨੇ ਆਪਕੋ ਬਹੁਤ ਸੰਭਾਲਾ ਉਸਕੇ ਮੂੰਹ ਮੇਂ ਚਲਾ ਗਿਆ ਜਬ ਆਪਕੋ ਉਸਕੇ ਪੇਟ ਮੇਂ ਦੇਖਾਂ ਤਬ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕਾ ਧੰਨਯਬਾਦ ਕਰਕੇ ਕਹਾ ਕਿ ਭਲਾ ਹੂਆ ਜੋ ਮੇਰਾ ਯਿਹ ਪਾਪ ਭਰਾ ਦੇਹ ਏਕ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕੇ ਜੀਵ ਕੇ ਮੂੰਹ ਮੇਂ ਪੜਾ ਨਹੀਂ ਤੋ ਯਿਹ ਮਿੱਟੀ ਕਾ ਸਰੀਰ ਕਿਸੀ ਕਾਮ ਕਾ ਨ ਥਾ ਸੱਚ ਤਉ ਯਿਹ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਕੋਈ ਆਪਕੋ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕੇ ਮਾਰਗ ਮੇਂ ਡਾਲ ਔਰ ਅਪਨਾ