(੮੭)
ਹਮ ਤੁਮਾਰੀ ਸਹਾਇਤਾ ਸੇ ਇਸ ਕਸ਼ਟ ਕੀ ਫਾਸੀ ਸੇ ਨਿਕਲੇਂ ਯਿਹ ਕਹਿਕਰ ਸਭ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਘਰ ਮੇਂ ਗਏ ਔਰ ਹਾਤਮ ਵਹਾਂ ਸੇ ਵਿਦਾ ਹੋਕਰ ਚੀਨ ਕੀ ਓਰ ਚਲਾ ਕੁਛ ਦਿਨੋਂ ਮੇਂ ਵੁਹ ਏਕ ਸ਼ਹਿਰ ਕੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਪਰ ਪਹੁਚਾ ਔਰ ਭੀਤਰ ਜਾਨੇ ਲਗਾ ਤੋ ਦਰਬਾਨੋਂ ਨੇ ਰੋਕਾ ਕਿ ਕਹਾਂ ਜਾਤਾ ਹੈਂ ਪਹਿਲੇ ਪਾਦਸ਼ਾਹਸੇ ਬਾਤੇਂ ਕਰ ਲੇ ਫਿਰ ਜਹਾਂ ਚਾਹੇ ਵਹਾਂ ਜਾਨਾ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਭਾਈ ਯਿਹ ਤੁਮਾਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਕਾ ਕਿਆ ਚਲਨ ਹੈ ਜੋ ਮੁਸਾਫ਼ਿਰੋਂ ਕੋ ਤੋ ਸਬ ਕੋਈ ਆਰਾਮ ਦੇਤਾ ਹੈ ਤੁਮ ਲੋਗ ਕੈਸੇ ਹੋ ਜੋ ਕਲੇਸ਼ ਦੇਤੇ ਹੋ ਦਰਬਾਨੋਂ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਸ਼ਹਿਰ ਕਾ ਰਸਤਾ ਚਲਨੇ ਸੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ ਇਸ ਲੀਏ ਕਿ ਯਹਾਂ ਕੇ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੇ ਏਕ ਲੜਕੀ ਹੈ ਸੋ ਉਸਕੇ ਸਾਮਨੇ ਬਿਦੇਸੀ ਕੋ ਲੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਵੁਹ ਉਸਸੇ ਤੀਨ ਬਾਤੇਂ ਪੂਛਤੀ ਹੈ ਜੋ ਉੱਤਰ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕੇ ਤੋ ਪ੍ਰਾਤਹਕਾਲ ਉਸੇ ਸੂਲੀ ਦਿਲਾ ਦੇਤੀ ਹੈ ਇਸ ਲੀਏ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮ ਬੇਦਾਦ ਰੱਖਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਯਹਾਂ ਕੋਈ ਬਦੇਸੀ ਜੀਤਾ ਨਹੀਂ ਬਚਤਾ ਨਿਦਾਨ ਹਾਤਮ ਬਿਵਸਯ ਹੋਕਰ ਉਨ ਕੇ ਸਾਥ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੇ ਪਾਸ ਗਯਾ ਔਰ ਜੀ ਮੇਂ ਯਿਹ ਕਹਿਤਾ ਥਾ ਕਿ ਵੁਹ ਕਿਆ ਪੂਛਤੀ ਹੈ ਜਬ ਯਿਹ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੇ ਸਾਹਮਨੇ ਗਿਆ ਤਬ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਤੂੰ ਕੌਨ ਹੈ ਔਰ ਕਹਾਂ ਸੇ ਆਯਾ ਔਰ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਕਿਆ ਹੈ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਨੁਖਯ ਹੂੰ ਔਰ ਚੀਨ ਕੋ ਜਾਤਾ ਹੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਸੇ ਤੁਮ ਕੋ ਕਿਆ ਮਤਲਬ ਹੈ ਔਰ ਕਹਾ ਕਿ ਆਪ ਕੇ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਬਿਦੇਸੀਓਂ ਕੋ ਕਲੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਦੇਤਾ ਆਪ ਯਥਾ
