(੯੩)
ਬਾਪ ਨੇ ਅਪਨੀ ਕੁਲ ਰੀਤ ਸੇ ਲੜਕੀ ਕੋ ਬਿਆਹ ਕਰ ਹਾਤਮ ਕੇ ਸਾਥ ਕਰ ਉਸਕਾ ਹਾਥ ਹਾਤਮ ਕੇ ਹਾਥ ਮੇਂ ਪਕੜਾ ਦੀਆ ਹਾਮ ਨੇ ਤੀਨ ਮਹੀਨੇ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸ ਮੇਂ ਬਤੀਤ ਕਰ ਦੀਏ ਜਬ ਵੁਹ ਗਰਭਵਤੀ ਹੁਈ ਤਬ ਹਾਤਮ ਨੇ ਉਸ ਸੇ ਕਹਾ ਅਬ ਤੂੰ ਮੁਝਕੋ ਬਿਦਾ ਕਰ ਔਰ ਮੇਰੀ ਬਾਤ ਸੁਨ ਕਿ ਮੈਂ ਯਮਨ ਕਾ ਰਹਿਨੇ ਵਾਲਾ ਹੂੰ ਔਰ ਯਿਹ ਗਰਭ ਤੇਰੇ ਭਰਤੇ ਕਾ ਹੈ ਜੋ ਬੇਟਾ ਹੋਇ ਤੋ ਯਮਨ ਜਾਨੇ ਕਾ ਅਭਿਲਾਖ ਕਰੇ ਤੋ ਤੂੰ ਇਸ ਪਤੇ ਸੇ ਉਸਕੋ ਯਮਨ ਭੇਜਨਾ ਔਰ ਬੇਟੀ ਹੋ ਭੋ ਕਿਸੀ ਸੁਸ਼ੀਲ ਗੁਣੀ ਵਿਦਵਾਨ ਕੇ ਸਾਥ ਵਿਵਾਹ ਕਰ ਦੇਨਾਂ ਔਰ ਜੋ ਮੈਂ ਜੀਤਾ ਰਹੂੰਗਾ ਤੋ ਏਕ ਵੇਰ ਤੇਰੇ ਪਾਸ ਅਵੱਸਯ ਆਊਂਗਾ ਚੰਗੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੁਧ ਲੂੰਗਾ ਐਸੀ ਦੋ ਚਾਰ ਬਾਤੇਂ ਉਸਸੇ ਕਹਿਕਰ ਵਿਦਾ ਹੂਆ ਔਰ ਥੋੜੇ ਦਿਨੋਂ ਮੇਂ ਵੁਹ ਚੀਨ ਪਹੁੰਚਾ ਔਰ ਵਹਾਂਕੇ ਰਹਿਨੇ ਵਾਲੋਂ ਸੇ ਪੂਛਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਂ ਸੌਦਾਗਰੋਂ ਕਾ ਮਹੱਲਾ ਕਿਸ ਤਰਫ਼ ਹੈ ਪੂਛਤੇ ਪੂਛਤੇ ਵਹਾਂ ਜਾ ਪਹੁੰਚਾ ਔਰ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਇਸ ਮਹੱਲੇ ਮੇਂ ਯੂਸਫ਼ ਸੌਦਾਗਰ ਕੀ ਹਵੇਲੀ ਕੌਨਸੀ ਹੈ ਔਰ ਉਸਕੇ ਲੜਕੇ ਬਾਲੋਂ ਮੇਂ ਸੇ ਕੋਈ ਹੈ ਤੋ ਲੋਗ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਦੌੜੇ ਔਰ ਉਸਕੇ ਲੜਕੋਂ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਬਿਦੇਸੀ ਕਹੀਂ ਸੇ ਆਯਾ ਹੈ ਸੋ ਤੁਮਕੋ ਬੁਲਾਤਾ ਹੈ ਇਸ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਵੁਹ ਦੌੜੇ ਹਾਤਮ ਕੇ ਪਾਸ ਆਏ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੁਮਾਰੇ ਬਾਪ ਨੇ ਮੁਝਕੋ ਭੇਜਾ ਹੈ ਔਰ ਏਕ ਸੰਦੇਸਾ ਕਹਾ ਹੈ ਯਿਹ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਸਭ ਲੋਗ ਹਸ ਪੜੇ ਔਰ ਕਹਿਨੇ ਲਗੇ ਕਿ ਜਾਨਾ ਤੂੰ ਬਾਵਲਾ