( ੮੨ )
“ਤੀਸਰਾ ਮੈਂ! ਸੁਖਦੇਵ ਵੀ ਪਿਛੇ ਨਾ ਰਿਹਾ।
"ਚੌਥਾ ਮੈਂ!" ਜੈ ਗੁਪਾਲ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੀ।
"ਮੈਂ ਵੀ ਪੰਜਵੀਂ ਸਮਝੋ!" ਭਾਬੀ ਬੋਲੀ।
"ਸੁਣੋ! ਜਿੰਨੇ ਵਰਕਰ ਬੈਠੇ ਹਾਂ...ਆਪਾਂ ਸਾਰੇ ਹੀ ਸਿਰਲੱਥ ਤੇ ਬਹਾਦਰ ਹਾਂ... ਪਰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨੀ ਨਹੀਂ। ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ ਵਿਚ ਪੰਜ ਕੁ ਜੁਆਨ ਬਥੇਰੇ ਨੇ। ਚੰਦਰ ਸ਼ੇਖਰ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਸੁਣ ਕੇ ਆਪਣਾ ਫੈਸਲਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹਿਆ..."ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਇਹ ਸੇਵਾ ਨਾ ਕਰਨ ਕਿਉਂਕਿ ਕਿਤੇ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿਚ ਮਾਰਨਾ ਪਵੇਗਾ.. ਚਿੱਟੇ ਦਿਨ ਨੱਸਕੇ ਬਚਣਾ ਇਕ ਇਸਤ੍ਰੀ ਵਾਸਤੇ ਕੱਠਨ ਹੈ। ਹਾਂ ਭਾਬੀ ਘਰ ਰਹੇ ਜੋ ਲੋੜ ਪਈ ਤਾਂ ਵਰਕਰਾਂ ਨੂੰ ਲਾਹੌਰੋਂ ਬਾਹਰ ਕਢਣ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰੇ।"
ਇਕ ਗੋਰੇ ਦੀ ਜਾਨ ਲੈਣ ਵਾਸਤੇ ਸਾਰੇ ਗਭਰੂ ਤਿਆਰ ਸਨ। ਬਹੁਤ ਲੰਮੀ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਪਿਛੋਂ ਸਕਾਟ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਵਾਸਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਡਿਊਟੀ ਲਾਈ ਗਈ:-ਭਗਤ ਸਿੰਘ, ਰਾਜਗੁਰੂ, ਸੁਖਦੇਵ ਚੰਦਰ ਸ਼ੇਖਰ ਆਜ਼ਾਦ, ਜੈ ਗੋਪਾਲ। ਜੈ ਗੁਪਾਲ ਨੂੰ ਇਹ ਕੰਮ ਸੌਂਪਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਦਸ ਦਿਨ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣ ਕਿ ਮਿਸਟਰ ਸਕਾਟ ਆਪਣੇ ਦਫ਼ਤਰੋਂ ਕਿਸ ਵੇਲੇ? ਕਿਵੇਂ? ਅਤੇ ਕਿਧਰ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਕੌਣ ਉਸ ਦੇ ਸਾਥ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਕੇ ਮੀਟਿੰਗ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਗਈ।
-О-
