________________
ਭੇਜੋਖਾ ਕੇ ਪਿਲਾਓ ਇਰੇਤ ਦੀਆਜੜੀ ੩੩ਮਾਸੰਤ ਮਾਥੇ ਪਾਣੀਸੇਰ ਪਕ ਚੌਥਾ ਹਿਸਾਖਲ ਇਸਜੁਗਤ ਨਾਲਦੋਸਤ ਆਏ,ਪੀਰਕੁਝ ਹਰੀ ਚੇਤਨਾ ਵਿਰੀਪਰਸਨੁਅੱਚਵੀ,ਚੀ ਅਜੇ ਬੀਬਥੇ ਗੋਬਨtਰ ਤੁ ਸਹਜੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਉਤੁ -- ਰੇਤੇ ਆਨੇ ਬਹਾਨੇ ਭਰ : ਦੁਖਤੂੰ ਵਿਚਾਰਿਆ ਸਨਬੰਧੀ ਆਨੇ, ਜੋ ਸਵੇਰ ਦੀਪਕੀਆਂ ਨਾਖਾਹੀਆ । ਇਸੇਦਾਰਾਂਝਗਈ। ਬੁਰਾਈਜੀਬੀਉਰਝੌਤੇ ਝੋਰਾਦਿਆਂ ਇਕ ਦੀਹਾਈਮਗਈ) ਦਰਦਰਦ ਨੂੰ ਦੌਗ ਕੀਤਾ। ਅਚਵੀ ਏਨੀਵਧੀਕਿਜਾਨਣੁਟਣ ਲਗੀ। ਪਿਉ ਨੇ ਦੇਖਿਆਰਿਦੁਪਇਹਕੋਈਘਲਦਾ ਪਰਾਹੁਣਾ ਹੈ;ਛੇਕੜਹੁੜ੍ਹੀਲਾ ਲਓਕਈਜਾਚਡਾਕਟਰ ਸਾਹਬ ਨੇ ਲਿਆਓ। * ਥੋੜਾ ਚੇਠਵੇਚ ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਬਦੀਗੜੀਬੂਹੇਤੇ ਆਖਰੋੜੀਡੀਓ ਉਤਰੇਅੰਦਰਅਏ, ਅਗੋਂਆਦਮੀਆਂਦੀਕੀ - ਨ ਹਵਾਬਦ,ਡਾਕੀਆਮੁਕਦੇਖਕੇ ਬੋਲੇ ਸਭਲੇਗ ਹਰਜਾਓ,ਬਬਹੁਤ ਖਰਾਬਵਾਲਾ ਉਹੈ ਫੀਨਾਇਲ ਬਣਾਉ ਵੇਲੇ , ਬੀਮਾਰ ਮਾਰਨਾਮਾਰਤਾ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਨਿਕਾਲੇ ਸ਼ਰਾਬੀ ਜੀਨੂੰ ਚੁਕਕੇ ਬਾਹਰਆਦਾ ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਬਦੇਕੋਂਬੋਲਉੱਠੇ । ਓਲਸ਼ਰਾਬ ਪੀਤਾ, ਲੋਰੀਅਮ ਹੋ(ਅਖਾਵਲਵੇਖ ਕੇ ਉਚੀ ਕਹੂੰ ਪਰੇ ਅਬਨਹੀਜੀਨਸਕਤਾ ਹੈ, ਜੀਭ ਦੇਖਕੇ ਦੀ ਦਵਾਲਾ ਹੈ। ਸ਼ਰਾਬੀਜੀਬੋਉੜੇ । ਸਾਹਬਪੀੜਤਾਲਮ ਧੀਆ) ਹਬਲਟੋਹਕੇ ਓ ਗੁਰਦੇਵਾਲਾਦੁਰਦ ਹੈ, ਦੁਖ छ -- - | Digitized by Paniah Digital Library / www.paniabdigilib.org
