ਪੰਨਾ:ਸ਼ਰਾਬ ਕੌਰ.pdf/138

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਕੋਊਦੇਖਵਾਂਕੇ ਗਾਰੀਦੇੜਬੁਰੀਤਾਂ, ਡੇਨਾਕਰੋਰਤਾਕੋ ਗੁਲਾਮਸੇ ਪੀਏਜੋਬਰਾਬਅੰਤਹੋਤੜੇਬ, ਗਿਭੂਮਪੈਕਰਾਬਬਰੇ ਕੁਕਰਕੇਕਟੇਲੈ। ਤੁਸੀਆਪਸੋਚਸਮਝਕਲਓ ਕਿਨੇਕਜਿਹਾ ਕੁੜੀਆਸਪਡੇਗੇ ਤੇਵਿਹੁਨਾਚਨੇ ਕਾਂਜੀਦੀਛਿਪਣ ਤੇ ਦੁਧਨਾਂ ਫਿ,ਚਿਦਗਾਰੀਪਣ ਤੇਘਾਹਨਾਲੜੇ ਇਹੋ ਜਿਹੇਖਦਾਦੇਖਜੂਦਕੋਈਸ਼ਰਾਬਦੀਮਿਤਮਣਕੇਹਰੇ ਦੇ ਹੇਜੀਭਨਹੀਂਘੁਟਦੇ। ਇਸਸ਼ਰਾਬਖਾਨਾ ਖਰਾਬਦੀਨੋਟਕੁਲਦਵਾਲਾਕੋਣਜੰਮਿਆਹੈ, ਜੋਟਵੇਲੇਬੇਮਿਡਜ਼ ਪੀਏ ਚਿਤੇਰਖੋ,ਜੇ ਤਮਾੜਾਕਰਕੇਪੀਤਾਂਬਰਾਹੀ ਪੀਤੀ ਹੈ ਏਵੇਗਪਹੈ।ਏਥੈਟੂਬੇਮੁਹ ਲਗੀ ਬਸ ਆਬਰਲਾ ਦੇਸੀਉਦੇਗਏ ,ਆਉਦਿਆਂਤਕ ਘਟ ਵਿਚਲੇਟ ਗਏ। ਤੋਤਾਸ਼ੇਰਹਾਬੀਆਤਾ ਹੀ,ਪਟੋਵਦੇ ਟੀਕਦੇ ਰੋਅਜ਼ ਹੈ ਡਰਕੇਨੜੇ ਕਿ ਲੁਕਦ ਕਿਥੇ ਸ਼ਰਾਬੀਦੇ ਅੰਦਰ ਤੀਬਨ ਰਾਬਦੇਹਰਕੋਈ ਹਨੇਰੇਵਾਲੀਬਾਂਹੀਨਹੀਂ। ਜ਼ਸੋਚਸ਼ਬਦੀਡਿਆਈਬਿਨਾ ਬਹੁਤੀ ਰਹੈ ਕੀ? ਅਤੀ ਸਰਬਵਰਜਨੀਹੈਬਸਮੇਤ ਝਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਨਾਂਹੋਈ ਕੋਈ ਮਖੌਲਹੋਇਆ। ਖੋਤਾ ਆਪਣੇ ਬਿਕੋਵੈਂ ਲਾਹੁਦਵਾੜੇ ਘਟੋਟਿਚਲੇਦਾਹੇ, ਕੋਈਬੇਸੁਧਡੀ ਹੀਦ, ਪਰਏਥੇਰਾਬਸ਼ਰਬੇਬਰੀਕ੍ਰਿਪਾਨਾਅਕੋਈ ਚਾਈਸਖਆਦੇਣੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਬੁਰੀਆਂ ਬੰਦਾ 1 ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਤਾਂ ਕਠੋਰਤਾਰਦਾਰ ਨਾਲ ਨੇੜਿਰਹੋਜਾਦਾ। ਵਜੋਖਅੰਤਉਦਾਹੈ ਬਰਾਬ ਬਰੈਗਦਾ ਹੈ ਤੇ ਹੁਣਆਂ ਖਾਕੇ} {ਹਲਕਾਇਆਕੁਦਕਦੀਦੌਰਾਤੇਅੰਤ ਰੁੱਤੇ ਮਰਦਾਹੈ। Digitized by Panjab Digital Library / www.paniabdigilib.org