ਪੰਨਾ:ਸ਼ਰਾਬ ਕੌਰ.pdf/52

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

੪੪-ਆਕਈਘਰਇਸਨੇਉਜਾੜੇ ਪੂਰਬਵੇਚ ਕਈ ਵਾਬੀਆਂ ਇਸ ਨੂੰਰਕ ਕੀਤੀਆਂ)ਤੇ ਕਈਕਮਾਉ ਟੁਕੜਿਆਂ ਤੋਂ ਆਤਰਹੋਗਏ। ਇਕ ਧਨਾਢਦਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਾਲਸੁਣਾਈਏ। ਪਹਲੇ ਪਹਲੇ ਕਿਥੇ ਚੰਦੇ ਦੀਖੋਟੀਗਤ ਨਾਲ ਇਕ । ਅਧਾਵੀਂ ,ਅਜਿਹਾ ਸੁਆਦ ਪਕਿ- ' ਨੇਡੁਖਾਨਾਬਦਿਤਾ ਮਹੀਅਲਵੇਰੀ ਡਾਂ ਦੀਆਂ ਬੋਰੀਆਂ ਮੇਵਾਬਦਾਮਪਿਸਤਾ,ਛੁਹਾਰੇਆ ਦੇਕਾਂਦੇਮਟ ਨੌਕਰਚਾਕਰ ਇਸ ਕਾਰਦਾਰਦੀਖਾੜ੍ਹ ਕਰਦਿਤੇ। ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਰੁਪੈਲਾਕੇ ਦੇਡ਼ਖਾਨਾ ਸਜਾਏ - ਆ) ਉਧਰੋਂ ਧੂੰਆਂ ਧੁਖਿਆ।ਉਧਰੋ ਮੁਖਖੋਰੇਮ ਖੀਵਾਕਰ ਹਾਜਰ, ਬਚੇ ਕੁਮਡੀਅਰਿਦਮ ਭ; ਆਪੋਆਪਦੇ ਘਰਫੁਰ , ਮੁਅਰਿਆਂ ਉਹਉ ਵਿਚਲੇਕੇ,ਇਸਦੇਘਰਬੀਖਾਰਹੇਹਨ,ਬਸ ਹੁਣਸੁਲਗਦ ਦੀਢਿਲ ਹੈ । ਦੋਸਤਾਂ ਦੀ ਖਾਤਰਜੇਕਰ ਤੁਖਾਨੇ ਵਿਚ ਰੁਪਆਖਰਚਹੋ ਗਿਆਹੈ ਤਾਂ ਕੁਝ ਪਰਵਾਹਨਹੀ.ਜੇਪੰਜਉਡ ਗਿਆ ਹੈ, ਕੇਈਏ, ਚਾਰ ਨਹੀ,ਜੇਹਜਾਰ ਸਾੜ ਕੇ ਧੂੰਆਂ ਕਰ ਦਿਤਾਹੈ . ਕਿਈਣਤੀਨਹੀ। ਬਸ ਘਰ ਵਿਚ ਆਦਮੀ ਦਾਨਾ ਨਹੀ, ਚੇਡੁਬਾਜ ਹੀਰੂ ਬਾਜ ਦੇਦੇਹਨ। ਹੁਣੀਜੋਹੋੜਦੀ ਸੀ,ਪੇਕੇ ਕਢਦੇਤੀ ) ਸਾਰੇ ਦੇ ਦੀਮਸਤੀਫੈਆਉਂਦਦ ਦੇਰਸਤੇ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ | ਖਰਚਦੀਹਰ ਵਿਹੜਆਏ ਹੋਏ ਹਨਨਕਦੀ। Digitized by Paniab Digital Library | www.panjabdigilib.org