ਪੰਨਾ:ਸ਼ਰਾਬ ਕੌਰ.pdf/53

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਤੇ ਗਹਦਾ ਤਾਂ ਕਰਜਦਾਰਲੇ ਗਏ ।ਫੇਰ ਮਕਾਨਹਵੇਲੀਆ੪੫ ਕਹੋਏ ਲੇਖਦੀ, ਬਦਾਮ ਤੇ ਮਲਾਈਆਂ ਕਿਥੋਂ ਆਉਣ, ਨੌਕਰਾਂ ਦੇ ਦਰਮਾਹੇਸੇਰ ਚਹਨ ਕੁਝ ਵਡੇਰੇਆਦੇ ਵੈਲੇ ਦੀਜਮੀਨਬਗੀਚੇ ਸਨ, ਸੇਪੇਪਏ ਲਗੇ ਮੁਹਾਰਨੀਬੋਲਦ, ਜੋਕੁ ਝਵਾਣਿਆਸੇ ਚੰਖਾਦੇ-ਖਾਤੇ ਪਿਆ। ਗਲ ਕਾਹਦੀਰੁਪੈ ਦੀ ਮਿਠਾਸਟਜਾਣਕਰਕੇ ਮੱਖੀਆਂ ਉਡਦ ਲਗੀਆਂ। ਚੇਡੁਖਾਨਬੇਦਹੋ ਗਿਆ।ਣਕੇ ਦੀ ਮਲਾਈ ਮੰਗਾਈ ਇੰਕਲੇਬੈਠੇ ਆਧੁਖਾਰਹੇ ਹਮ ਉਹਬੀ ਕਿਥੋਂ ਵਹੁਟੀਨੂੰਪੇਕਿਓ ਸਦਾ ਲਿਆ |ਚਾਰਟੂਜੋ ਉਸਦੇ ਉਦਾਲੇਨਉਹਈਚੇਡੂਦੇ ਹਉਗਈਆਂ।ਪਰਉਹੋ ਨੇਗਦੇ ਨੇ।ਪਰਸ਼ ਭਾਉ ਗਾਡਿਆਂ ਹੋਇਆ,ਅਮਲਦਾਬਾਦ ਹੀਟੋਹਰ ਪੈਰਭੇਦੀਹੈ। ਹੁਣ ਇੰਛੀਕਢਖਾਣ ਲਗੇ । ਅੰਤ ਨੂੰ ਬੇਬੀ ਚਹੈ। ਘੁਸਮੁਸੇ ਵੇਲੇ ਨਿਕਲੇਕਸਚੇਡੁਖਾ ਜਾਣ। ਕੋਈ ਇਕ ਅਧੜੀਂਦਾ ਕਿਸੇ ਝ ਡੱਡਸ਼ੀ ਪਲਦਿਤਾ।ਪਰ ਏਨੇ ਨਾਲ ਵੋਟ ਦਾਵੋਰਾਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਲਗੈ ਆਨੇਹਾ · ਨੇ ਇੰਨੀਖ਼ਣ ਬੁੜੈ ) ਜਾਂ ਇਥੇਬੀ ਰਹੇ ਤੂੰ ਜੋਗ ( ਹਫੀਮ ਦੀਮੋਲ) ਲੱਭ ਕੌਣ ਲਗੇ। ਇਹ ਜੋਗਮੱਤ ਦਾਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਕ ਦਿਨ ਹੁੰਹਜੋਆਂ - ਦੀ ਵਿਚ ਗੁਈ ਢੰਨ ਨ ਅਜਿਹੀ ਉਕਿ · ਲਕ੨ਦੂਹਰੇ ਹੋ ਗਏ । ਉਸ ਵੱਲੋਂ ਕੋ ਝ krt . ॥ Digitized by Panjab Digital Library / www.paniabdigilib.org