ਪੰਨਾ:ਸ਼ਰਾਬ ਕੌਰ.pdf/59

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਸਤੀ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿ। ਇਹਗ ਪੋਸਤੀ ਦੇ ਨੀ ਬੀ ਪੰਈ। ਝਉਸੇ ਬੂਹੇ ਕੋਲ ਪੇਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਬੈਠ ਗਏ। ਬੇਠਿਆਂਪਿਦਆ ਗਈ ਇਕੜੀਮੀਉਣ ਦੋਜਾਂਦੀਨੇ ਉਸਨੂੰ ਗੁਟਦੇਖਕੇਗ ਲਾਹ ਲਈ ਤੇ । ਏਕਪੂਣੀ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਉਤੇ ਧਰ ਗਈ। ਐਤਕੀ ਦਸਤੀਨੇ ਅਜਿਹੀਆਈ ਕਿ ਦਿਨ ਆ ਓਹਤੀਮੀਖਾਉਂਦ ਬੀਉਨੇ, ਕੀਦੇਖਦੇ ਹਨ ਕਿਸਤੀਜੀ ਨਾਲਾ ਹਵਿਚਫੜੀ,ਸਿਰਫੇਰੂਰਖੀਅਖੀ - ਮੀਟੀਬੈਠੇ ਹਨ।ਹਰਾਨ ਹੋਕੇ ਬੋਲੇ ਓਏ ਪੋਸਤੀ ਓਏਸਤੀ, ਓਏ ਏਥੇ ਕਿਉ ਬੈਡਪੋਸੜੀ ਜੀਡਬਰਕੇ ਉਨੇ ਨਾਲਾਬਧਾਤੇ ਇਹਉ ਦੇਤਕਿਹਦੇ ਜਿਹੇਕੇਭਿੱਅਜਆਈ ਸੀ ਕਿਪੋਸਤੀਨੂੰ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਲਹੈjਸਰਹਬਰਖਆ ਤਾਂ ਪੂਣੀਦੇਖਕੇਬ ਲੇ ਜੇਦਾਹਗੁਰੁ,ਕਤਾਈਗਈ,ਉਣਈਗਈ,ਡਮ ਈ ਗਈ ਧੁਆਈ ਗਈਡਪਾਈਗਈ,ਵੇਰਊਦੀ? ਹਗਈ। ਲੋਕ ਇਹਤਮਾਬਾਦੇਖਕੇ ਖਿਲੀਪਾਉਣ ਲਗੇ ਪੋਸਤੀਜੀ ਦੁਖ ਦਬਾਕੇ ਘਰਜਾਵਟੌਦਾ ਵੋਲਾ ਸੀਝਟਪੋਸਤਉਡੇਵਿਚ ) ਮਲਣ ਬੈਠੇਹੀਆਂ ਕਿਰਕ ਹਵੇਹਦੀਅਚੁਪਾ ਲੀਰਾਲਮਕਦੀ - ਆਂਡੇਢਵਦਾਬਾਲਰਾਤਦਭੁਖਾਕੁਛਮਚੁਕੀ। ਚਾਰਬਰਸਦਾਮੂੰਡਾ ਨੇਗਧਡੇਵੰਬਰਸਦੀਪੀਡੁਖੀ ਰਿਹਾਈ ਨਾਲ ਲਈਪੋਸਤੀਜੀਦੀਤੀਵੀਂਸਾਦੇ ਬੈਠਕੇ ਲਗੀ ਵਿਰਲਾਪਕਰਨਾਂ ਹਾਇਤੇਰੇ ਇਸ Digitized by Panjab Digital Library / www.paniabdigilib.org