ਪੰਨਾ:ਸ਼ਰਾਬ ਕੌਰ.pdf/60

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਪੋਸਤ ਨੂੰ ਅਗ ਲਗਜਾਏ, ਤੇਰੇ ਇਸ ਅਮਲ ਨੂੰ ਆਜਾਏ,ਹਾਇਤੇਰੇਇਸ ਕੁੰਡੇ ਨੂੰ ਗੁਲਾਬੀ ਨਹੀਪੇਦੀਕਲਦੇ ਬਾਲ ਭੁਨਾਲਡਾਬੂਲੈਰਹੇਹ ਨਿ, ਘਰਦੁਹਬੀਨਹੀ,ਤੇਨੁਪੋਸਤ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈਆਹ - ' ਚ ਹੀ ਨਹੀ । ਅਜਤੀਕਤਾਂ ਪਿਉ ਦੀਜਾਇਦਾਦ ਵੇਚਕ ਕੇ ਪੋਸਤਪੀਤਾ, ਗਧੀਮਾਰੀਆਮਦਿਨ ਲੰਘਗਿਆ। ਭੈੜੇਚਦੇ ਹਾਲ ਅਸੀਂ ਬੀਐਨਖਾਧ ਮਿਟੀਖਾਧੀਉ ਮਿਰ ਸਾੜੀ,ਵੇਲੇਨੂੰਓਢਰ ਦੇਤਾਕੁੰਟ ਉਘ ਗਿਆ! ਘੋੜੀਕਲਦੀਭੁਖੀ ਹਾਈਪੰਡਮਾਰਕ ਕੇਰਾ ਵੇਹੜਪੁੜ ਘਤਿਆ। ਕਿਰਾਏਦਾਦੇ ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਸਿਰ ਚਗਏ।ਕਲਦਾਘੜੇਪਾਈ, ਚੁਲੇਅ ਉਧਾਰਪਲੇਨਹੀ ਪੈਂਦੀਲੋਕ ਉਘੀਆਕਰਦੇ ਹਨ ਏਰਬਾ ਸਾਨੂੰਮੌਤਬੀਹੀਆਉਦੀ, ਭੁਭਾਰਕੇ) , ਇਸ ਦੁਖਭੱਤਾਂਛੁਟਜਾਈਏ ਤੈਨੂੰ ਰਤਾਸੋਚਨਹੀ,ਸ਼ਰਨਹੀ,ਲਾ ਪੁੜ ਪਏ ਤੇ ਖੂਹ ਵਿਚ, ਧੀਅ0ਹੋਈਹੈ, ਇਹਬੇਨਕਿਕੁਰਬੂਹੇਥੋਂ ਉਠਾਵਾਂਗੇ(ਬਹੁਤਰੋਰ ਕਿ) ਹਾਇਰਬਜਿੰਨੀਸਹੇਕੇ ਆਂਦਾਮਗਏ, ਦਾਰਥਸਾਰਾਕੁੰਡੇ ਉਚ ਮਸ਼ਿਆਗਿਆ) ਹਾਇਐ ਨਿੱਜਦੀਓ,ਨਹੀਜੈਮਦੀਦਾਰੀ ਦੀਓ ਇਹਦੁਖਨਾਦੇਖਦੀ। ਇਸਪਰਮਦੁਖੀਏਸੜੀਦੇ ਬਚਪਥਰ ਮੇਮਕਰਨਵਾਲੇ ਸਨ,ਪਰਪੋਸਤੀ ਚੁਪਚਾਪਲੂਈਗਏ ਤੇ ਪੋਸਤ ਮਲੀਗਏ । ਕੁਝ ਥੋੜਾਹਾ ਅਸਰਤੀਮੀਂਦੇ ਵਿਰਲਾਪਦਾ ਹੋਇਆ Digitized by Panjab Digital Library / www.paniabdigilib.org