ਪੰਨਾ:ਸ਼ਰਾਬ ਕੌਰ.pdf/63

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਲੀ: ਦ ਕੋਖ ਦਏ । ਇਹ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਹੀ ਨਗਰ-੫੫ ਗਾਉਹੈ।ਫੇਰ ਪੁਛਣ ਲਗੇ ਇਸ ਨਗਰ ਵਿਚਕੋਈ ਪੋਸਤੀ ਉਹਦਾ ਕੇਹੀ ਰਾਹੀਨੇਉਤਰਦਿਤਾ . ਹੋਧਰੀਦਾਖੜ ਉਗਾਪੋਸਤੀ ਦਝਾਨਾਮੀ, ਖਸਖਸ ਮਹਉਚਹਦਾਹੈ। ਜਿਸਨੇਜਣਾਦੇਆ ਸਹੇੜਦੇ ਆਦੀਲਖਾਦੀ ਜਾਇਦਾਦਪੋਸਤਦੇ ਵਿਚ ੨ਕੇਢੋਗ ਕਰਕੇ ਸੁਟਪਾਈ। ਪੋਸਤੀਜੀ ਤਾਂ ਸੁਣਕੇ ਹਜਾਰੇਦੇ ਫੁੱਲ ਖਿੜਗਏ । ਇਹਕੁਦਰਤਕਰਤਾਰ ਦੀਹੈ, ਸਾਰੇ ਢੰਗਿਆਂਦੇ ਪੁਤਰੇਗੇ, ਨਾਲੇ ਪੋਸਤੇਬੀ। ਮਹੜੇ ਲਾਬੀਖਸਖਸ਼! ਚਲੋਤਤਾਂ ਕਟੀਏ ਪੋਸਤ ਪੀਵੀਏ ਸਵੈਤੋ ਦੇਖੀਜਾਏਗੀ .ਇਹਸੋਚਦੇ ਡੇਰੇਦ੨ ਕਰਦੇ ਦੇ ਆਥਵੇ ਸਤੀਵਾਲੀਚ ਆਦਮੇ । ਗੇ ਦੇਖਣ ਦੀ ਸ਼ਹਰਤਾਂ ਸਾਡੇ ਹੀ ਮਰਵਾਹਗਾਹੈ ) ਖਸਖਸਮਲੀਅਢਦੇ ਖੁਢਾਉਦੇ ਬੂਹੇਤੇ ਆਣ ਖੜੇ। ਪਦ ਭਈਰੰਪੋਸਤੀਕਿਥੇ ਹੈ। ਗੁਆਢੀਆਂ -- ਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਤਾਂ ਅਜ ਕੇੜੇ ਖਟਣ ਗਿਆਹੈ।ਪੋਸਤੀ ਜੀਬੋਲੇ ਅਸੀਮਜਲੂਮਾਰ ਕੇ ਰੇਗੇ ਦੇ ਮਿਲਣ ਈਆਏ ਹਾਂ। ਏਹਹਕੇ ਘੋੜੀ ਤੋਂ ਉਤਰ ਤਾਂ ਘੋੜੇ । ਆਪੇਹੀਆਪਣੇ ਅਲਜਾਖੜੇਤੀ ) ਆਪਜਾਡਾਹ ਕੇ ਬੈਠ ਗਏ । ਏਧਰੋ ਧੀਨੇ ਦੇਖਕੇ ਅੰਦਰਮਾ ਨਿਜੁ ਕੇਹਾ ਕਿ ਬਾਹਰਬਾਪੂਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਉਧਰ - ਸੰਤੀਜੀਅਖਾਪਾੜਕੇ ਖਰਹੇਹਨ ਕਿਘਰਦੀਡੀ ਸ਼ਾਹੀਘਰਵਰ ਹੈ। ਪੋਸਤੀਹੋਇਆ ਦੇਖੋ ਨਾ . Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org