ਪੰਨਾ:ਸ਼ਰਾਬ ਕੌਰ.pdf/81

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਦੇਖਕੇ ਸਭਨਾਦੇਹਾਸ ਰੀਮਬਹੁਤਿਆਦਾਅ-93 ਮਿਲੜਾਂ ਮਾਰੇ ਡਰਦੇ ਉਡਰਿਆ,ਪਰਦੋ ਚਾਰਘੋਰੀ ਤਾਂ ਅਜੇ ਥੀਹਾਥੀਵਾੜੁ ਮਸਤ ਸਨ । ਕਚੇ ਕੁਸਮ, ਤੀਹਬਜੋੜਕੰਬਦੇਕਬੋਲੇ ਜਮਾਦਾਰਜ਼ੀਘੋੜੇਨਦੇਲਾਏ ਸਨ , ਫੇਰਨਵਾਸਤੇਏਧਰ ਆਏ ਹੋਗੇ ਸੀ। ਤੁੜੀਦਾ ਮੁਲਝੇਤੇ ਦੇਖਕੇ ਘੋਡੇਕਗਏ ,ਗਗੌਪਾਸ ਪੈਗਈ। ਇਥੇ ਸ਼ਰਾਬਤਾਂ ਕਿਸੇਵੀਨਹੀ | ਪੀਤੀ , ਲੀਸਟਾਲੇ ਤਾੜ ਗਏ ਕਿ ਸ਼ਾਮੀ ਨਿਗਰਹੈ ਇਕ ਸ਼ਰਾਬੀਦੂਜੇ ਗਡੀਕਰਾਈਤੇਤੀਸ਼ੇਸਵਾਰੀਆਂਬਹੁਤ ) ਬੋਲੇ : ਲਾਲਾਸ਼ਾਹਬ ਗਠੀਅਸਬ ਬਚੁੱਕੋਸਿਰ ਉਤੇ ਤੇ ਚਲੋਰਾਣੇ । ਇਧਰਦੂਜੇਗਡੀਰ ਲੇਹਾਦੁਹਾਈਮਚਾਰਹੇਹਨ।ਜ਼ਮਾਦਾਰਜੀਹ ਕਮਾਰੇ ਗਏ ਅਸੀਹਾਈ ਤਿਹਾਈਦੇਂਦੇ ਰਹੇ,ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਗੀਨਹੀਕੀ ਪਰਨਹੀਂਰੋਕੀ। ਭਲਾਸ਼ਰਾਬਇਡ ਪੀਤੀਗਡੀਸਾੜੀਟੀਸਟੀਲਗੀਆਂ, ਘੋੜਾਘਾਏ - ਹੋਇਆ।ਇਨ੍ਹਦੇ ਪਾਪਦਾਇਹਫਲਮਾਲਿਅo | ਕਾਨਏਬਲਬੋਲੇ ਚਲੋ ਚਲੋ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਜਾਏ । ਮੁਕਦੀਗਲ , ਲਗੇ ਮਿਨਤਾਂਤ ਚਲੋਹੋ' ਜਮਾਦਾਰਜੀਤੁਸੀਸਾਨੂੰ ਦੇ ਨਾ ਬੈਚਲੋ ਛਡਦਿਓ,ਅਸੀਣੀਕਤੁਹਾਡੇ ਕੇਮਆਰੇ ਇਹ ਬਾਪੀਨਇਕਬੋਤਲ ਬਾਕੀ ਬਚ ਰਹੀਹੇ ਹੋਰ ਤਾਂ ਸਭ ਭਜਗਈਆਂ ਆਪਪੀਓ ਤੇ ਸਾਡੇਤੇ ਕਰਮ ਬਿਸ਼ਕੀ ਕਰੇ।ਜਾਣਦਿਓ । ਦੂਜੇ ਪਾਸੇਦੇ ਬੋਲੇਜਮਾ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org