ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਚਿੰਬੜ ਕੇ ਜ਼ਾਰੋ-ਜ਼ਾਰ ਰੋ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਭਗਤ ਹੋਂਸਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।)
ਭਗਤ
:ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਰਾਜਗੁਰੂ... ਕੋਈ ਹੈ ਨਹੀਂ ਉਸਦਾ..., ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ.. ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਕਿਸੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵੀ ਨਹੀਂ..., ਸੁਖਦੇਵ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਵੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਉਦਾ...। (ਕੁਲਤਾਰ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਰੋਂਦਾ ਹੈ
।) ਕਿਸ਼ਨ
:ਤੂੰ ਕਿਵੇਂ ਆਂ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਿਆ...(ਖੁਦ ’ਤੇ ਕਾਬੂ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ) ਕੁਝ ਆਪਣੀ ਵੀ ਕਹਿ-।
ਭਗਤ
:ਇਕੱਲਾ ਰਹਿਣਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ..., ਫੇਰ ਵੀ ਕਦੀ ਕਦੀ... ਕਾਹਲੀ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਕਿ ਸਭ ਕੁਝ ਮੁਕ-ਮੁਕਾ ਜਾਏ ... ਤੁਰੰਤ।
ਕੁਲਤਾਰ
:(ਸੰਭਲਦੇ ਹੋਏ) ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ... ਵੀਰ ਜੀ...ਕੁਝ ਨਹੀਂ।
ਭਗਤ
:(ਹੱਥ ਨਾਲ ਰੋਕਦੇ ਹੋਏ ਨਾ..., ਜੇ ਮੈਂ ਬਚ ਗਿਆ... ਤਾਂ ਸਭ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।
ਕਿਸ਼ਨ
:(ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ) ਪਰ ਹੁਣ ਸਰਕਾਰ ਝੁਕ ਗਈ ਏ ... ਪੜਤਾਲ ਕਮੇਟੀ ਬਣ ਗਈ, ਉਸਨੇ ਰੀਪੋਰਟ ਵੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਹੁਣ ਇਸ ਭੁੱਖ ਹੜਤਾਲ ਦਾ ...,
ਭਗਤ
:ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ... (ਥੋੜੀ ਤਲਖੀ), ਪਰ ਇਤਿਹਾਸ ਤੋਂ ਅੱਖਾਂ ਮੀਚ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਅਸੀਂ..., ਗਦਰੀਆਂ ਨਾਲ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ..., ਇਹ ਸਭ ਟਪਲੇਬਾਜੀ ਏ ..., ਸਾਨੂੰ ਲਿਖਤ ਭਰੋਸਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਰਾਸ਼ਨ ਕੱਪੜਾ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦੇ, ਉਹ ਮਿਆਰ ਚਾਹੀਦਾ ਜੋ ਸਾਰੀਆਂ ਆਜ਼ਾਦ ਕੌਮਾਂ ਦਾ ਹੱਕ ਹੈ-। ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ... ਗੱਲ ਵਿਚਾਰ ਦੀ ਏ...।
ਕਿਸ਼ਨ
:ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਇਸ ਜਿਦ ਦਾ ਅਸਰ ਮੁਕੱਦਮੇ 'ਤੇ ਵੀ ਪੈ ਸਕਦਾ। ਹਾਲ ਦੀ ਘੜੀ ਤਾਂ ਸਭ ਨਾਲ ਨੇ, ਅਸੈਂਬਲੀ 'ਚ ਵੀ ਮਾਮਲਾ ਤੂਲ ਫੜ ਗਿਆ-।
ਭਗਤ
:ਮੰਨਣਾ ਪਵੇਗਾ... ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ, ਕਿ ਅਸੀਂ ਮੁਜ਼ਰਿਮ ਨਹੀਂ, ਆਜ਼ਾਦੀ ਘੁਲਾਟੀਏ ਆਂ, ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਮੁਜ਼ਰਿਮਾਂ ਵਾਲਾ ਵਰਤਾਓ ਸਾਡੇ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਤੌਹੀਨ ਹੈ, ਜੋ ਅਸੀਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ-। (ਚੁੱਪੀ। ਕੁਲਤਾਰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਹੈ।)
53:: ਸ਼ਹਾਦਤ ਤੇ ਹੋਰ ਨਾਟਕ
