ਸੁਆਮੀ ਉਸਨੂੰ ਚੁੰਨੀ ਪਵਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸੁੰਗੜਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਉਸਦੀ ਆਰਤੀ ਉਤਾਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ।)
ਸਵਾਮੀ
ਚਾਮੁੰਡਾ ਹੈ ਪ੍ਰੇਤ ਪਰ ਵੈਸ਼ਣਵੀ ਗਰੁੜ ਅਸਵਾਰ।
ਬੈਲ ਚੜ੍ਹੀ ਮਹੇਸ਼ਵਰੀ ਹਾਥ ਲਿਏ ਹਥਿਆਰ...(ਸਵਾਮੀ ਲੀਡ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਵੀਰ ਰਸ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੇ ਹੋਏ ਗਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਆਰਤੀ ਸਿਖਰ ਛੂੰਹਦੀ ਹੈ, ਕੰਜਕ ਸੁੰਗੜਦੀ ਹੋਈ ਬੈਠਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਇਸ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਢਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।)
ਆਰਤੀ
ਦੈਂਤ ਸੰਘਾਰ ਕਰਣ ਦੇ ਕਾਰਣ, ਰੁਪ ਭਿਅੰਕਰ ਕੀਨ ਮਾਂ ਧਾਰਨ। ਜੈ ਜੈ ਸ਼ਕਤੀ ਜੈ ਜੈ ਮਹਾਕਾਲੀ! ਸੋਭਾ ਬਰਣੀ ਨਾ ਜਾਏ ਨਿਰਾਲੀ। ਖੰਡਾ ਦਾਏਂ ਹਾਥ ਵਿਰਾਜੇ, ਬਾਏਂ ਹਾਥ ਮੇਂ ਖੱਪਰ ਸਾਜੇ, ਮੁੰਡਨ ਮਾਲ ਮਾਤ ਗਲੇ ਡਾਲੀ, ਜੈ ਜੈ ਸ਼ਕਤੀ ਜੈ ਜੈ ਮਹਾਕਾਲੀ! ਦੁਸ਼ਟ ਸੰਘਾਰਣੀ ਜੈ ਜੈ ਚੰਡੀ ਪਾਂਵ ਪਖਾਰੇਂ ਹੇ ਰਣ ਚੰਡੀ। ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਮਰਦਨੀ ਚਾਮੁੰਡੀ ਜੈ ਜੈ ਹੋਇ ਰਹੀ ਰਣ ਚੰਡੀ। ਰਕਤਬੀਜ ਕਾ ਰਕਤ ਚੜ੍ਹਾਵੇਂ, ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਮਾਂ ਕੇ ਮਨ ਕੋ ਭਾਵੇ।
ਰਕੜ ਦੰਤਾ ਕਹਲਾਨੇ ਵਾਲੀ ਜੈ ਜੈ ਸ਼ਕਤੀ ਜੈ ਜੈ ਮਹਾਕਾਲੀ...(ਬਾਹਰੋਂ ਰੌਲਾ ਪਾਂਦਾ ਇੱਕ ਬੰਦਾ ਆਂਦਾ ਹੈ।)
੩
੧
੩
96:: ਸ਼ਹਾਦਤ ਤੇ ਹੋਰ ਨਾਟਕ