ਫਿਰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਕੁੱਤੇ, ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਠੇਕੇ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਠੇਕੇ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਨੂੰ ਜਬਰਦਸਤੀ ਗਲਾਸੀਆਂ ਵਿਚਲੀ ਬਚੀ-ਖੁਚੀ ਸ਼ਰਾਬ ਪਿਲਾਈ।
ਠੇਕੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਅਹਾਤਾ ਸੀ। ਅਹਾਤੇ ਵਿਚ ਬਹਿ ਕੇ ਲੋਕ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਂਦੇ ਤੇ ਕਬਾਬ ਖਾਂਦੇ ਸਨ। ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੇ ਅਹਾਤੇ ਵਿਚੋਂ ਕਬਾਬ ਵੀ ਚੁਰਾਇਆ ਤੇ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਲਈ ਦਿੱਤਾ।
ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਨੇ ਅੱਜ ਤਾਈਂ ਕਦੇ ਸ਼ਰਾਬ ਨਹੀਂ ਪੀਤੀ ਸੀ। ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਨਸ਼ਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹ ਭਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਕੁੱਤਾ, ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਵਾਪਸ ਆਪਣੇ ਰੈਣ-ਬਸੇਰੇ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਹੁਣ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਨਸ਼ੇ ਨਾਲ ਝੂਲਦਾ ਹੋਇਆ ਹਨੇਰੇ ਵਿਚ ਉਡਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਕੁੱਤਾ ਹੇਠਾਂ ਜ਼ਮੀਨ ’ਤੇ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਭੱਜਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਵਾਪਸ ਉੱਡੇ ਆਉਂਦੇ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਨੇ ਭਾਵੇਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨਾਲ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਉਹ ਕੁੱਤੇ ਨਾਲ ਸ਼ਹਿਰ ਨਹੀਂ ਆਵੇਗਾ, ਪਰ ਰੈਣ-ਬਸੇਰੇ ਤਕ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਹ ਅਗਿਓਂ ਆ ਰਹੀ ਇੱਲ ਦੇ ਵਿਚ ਵੱਜ ਗਿਆ। ਇੱਲ ਵਿਚ ਵੱਜ ਕੇ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਹੇਠਾਂ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਡਿੱਗ ਪਿਆ।
ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਭਾਵੇਂ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਡਿੱਗਾ ਸੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਕੁੱਤੇ ਨੇ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਵੱਲ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਾ ਦਿੱਤਾ। ਕੁੱਤਾ ਮਸਤੀ ਵਿਚ ਤੁਰਦਾ-ਤੁਰਦਾ ਆਪਣੇ ਘੁਰਨੇ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ।
ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਆਪਣੀ ਗ਼ਲਤੀ ਨਾਲ ਇੱਲ ਵਿਚ ਵੱਜਾ ਸੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਇੱਲ ਨੇ ਫਟਾਫਟ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਿਆ। ਇੱਲ ਨੇ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਨੂੰ ਉਲਟਾ-ਪੁਲਟਾ ਕੇ ਵੇਖਿਆ। ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਦੇ ਖੰਭ ਟੁੱਟ ਗਏ ਸਨ। ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਗੁੰਮ ਸੱਟਾਂ ਵੱਜੀਆਂ ਸਨ। ਇੱਲ ਉਸੇ ਵਕਤ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਵਿਚ ਲੈ ਆਈ ਤੇ ਉਸਨੇ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਦੀ ਮਰਹਮ-ਪੱਟੀ ਕਰਵਾਈ।
ਉਸ ਰਾਤ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ, ਇੱਲ ਦੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਵਿਚ ਹੀ ਰਿਹਾ। ਸਵੇਰ ਹੋਣ ਤੱਕ ਕਿੱਟੂ ਕਾਂ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਲਹਿ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਸਤਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਕਿੱਟੂ
