ਪੰਨਾ:ਸ਼ਹਿਰ ਗਿਆ ਕਾਂ.pdf/8

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

“ਮੈਂ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਹੋਰਨਾਂ ਜਾਣਕਾਰ ਪੰਛੀਆਂ ਕੋਲ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਕਾਂ ਦਾ ਗੇੜਾ ਆਪੇ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।" ਤੋਤੇ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਤੇ ਉਹ ਉਸੇ ਵਕਤ ਕੁਝ ਦੂਰ ਬਾਗ਼ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਰ ਪੰਛੀਆਂ ਕੋਲ ਚਲਾ ਗਿਆ।

ਤੋਤਾ ਕਈ ਦਿਨ ਬਾਗ ਵਿਚ ਰਿਹਾ ਤੇ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਵਾਪਸ ਆਪਣੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਵਿਚ ਆਇਆ। ਤੋਤੇ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਉਮੀਦ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਤੱਕ ਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਵੱਲ ਗੇੜਾ ਮਾਰਨਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਰ ਚਲਾਕ ਕਾਂ ਫਿਰ ਹਾਜ਼ਰ ਸੀ। ਕਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਤੋਤਾ ਸਿਰ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਬਹਿ ਗਿਆ। ਤੋਤੇ ਨੂੰ ਸੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਕਾਂ ਤੋਂ ਕਿੰਜ ਖਹਿੜਾ ਛੁਡਾਵੇ।

ਤੋਤਾ ਬੇਹੱਦ ਸਮਝਦਾਰ ਸੀ। ਉਹ ਕਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਮਾੜਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਕਾਂ ਤੋਂ ਖਹਿੜਾ ਵੀ ਛੁਡਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਤੋਤਾ ਕਾਂ ਤੋਂ ਖਹਿੜਾ ਛੁਡਾਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸਕੀਮ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਕਈ ਦਿਨ ਸੋਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੋਤੇ ਨੇ ਕਾਂ ਤੋਂ ਖਹਿੜਾ ਛੁਡਾਉਣ ਦੀ ਸਕੀਮ ਬਣਾ ਲਈ।

“ਕਾਂ ਭਰਾਵਾ! ਸਾਨੂੰ ਸਾਰੇ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ ਤੇਰੀ ਦੂਰ-ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ’ਤੇ ਬੜਾ ਮਾਣ ਹੈ। ਦੂਰ-ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਕਾਰਨ ਤੈਨੂੰ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਅਫ਼ਸੋਸ ਹੈ ਕਿ ਮੋਬਾਇਲਾਂ ਨੇ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਤੇਰੀ ਕਦਰ ਘਟਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਪਰ ਤੇਰੀ ਦੂਰ-ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਸਾਡੇ ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਕੰਮ ਆ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਤੂੰ ਇਥੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਰਹਿ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਆਉਣ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਦੇਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦੇ। ਅਸੀਂ ਨੇੜੇ-ਨੇੜੇ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਉੱਪਰ ਰਹਿੰਦੇ ਸਾਰੇ ਪੰਛੀ ਵਾਰੀ ਸਿਰ ਤੇਰੇ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਿਆ ਕਰਾਂਗੇ।" ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਤੋਤੇ ਨੇ ਕਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ।

“ਠੀਕ ਹੈ ਤੋਤੇ ਭਰਾ! ਮੈਂ ਕੱਲ੍ਹ ਤੋਂ ਇਥੇ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਵਾਂਗਾ ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਆਉਣ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਦੇਣ ਲੱਗ ਪਵਾਂਗਾ।" ਕਾਂ ਨੇ ਤੋਤੇ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਤਾਂ ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਕਾਂ ਦੀ ਕੱਲ੍ਹ ਨਾ ਆਈ। ਕਾਂ ਮੁਫ਼ਤਖੋਰ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਕੰਮਚੋਰ ਤੇ ਅਵਾਰਾਗਰਦ ਵੀ ਸੀ। ਉਹ ਨਾ ਟਿਕ ਕੇ ਇਕ ਥਾਂ ਬਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਕੰਮ ਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਕਾਂ ਨੇ ਤੋਤੇ ਕੋਲ ਆਉਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਇਹੋ ਕੁਝ ਤੋਤਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।