________________
( ੧੩੪ ) ਅੰਜਨਾਂ ਵੱਲੋਂ ਤ ਕੇ ਇਸਦੀ ਹਿੱਮਤ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕੋਈ ਚਿਖਾ ਵੱਲੋਂ ਦੇਖਕੇ ਮੁੰਹ ਵਿੱਚ ਉਗਲ ਪਾਕਰ fਸਿਰ ਹਿਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਓਸੇ ਦਾ ਧੂਆਂ ਦੇਖਕੇ ਸਬ ਇਥੇ ਆਇੱਕਠੇ ਹੋਏ ਤੇ ਪਵਨ ਜੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ | ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਤੀ ਸੂਰੀਯਾ (ਜੇਹੜਾ ਕੋਲਵਾਰ ਖਲੋਤਾ ਹੈ) ਸੁਨੋ ਕੀ ਆਖ ਰਿਹਾ ਹੈ । ' ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਤੀ ਸੁਚੀਆਂ-( ਓਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਲੋਂ ਤਕ ਕੇ ) ਸਚ ਹੈ ! ਸਚ ਹੈ ! ਜੇ ਏਥੋਂ ਧੂੰਆਂ ਨਾ ਨਿਕਲਦਾ ਤਾਂ ਏਸ ਪਾਸੇ ਕਿਸ ਆਓ ਸੀ ! (ਮਹੇਂਦਰ ਰਾਓ ਵਲ ਦੇਖਕੇ) ਮਹੇਂਦਰ! ਮੇਰੀ i ਇਹ ਸਲਾਹ ਹੈ ਕਿ (ਹਬ ਨਾਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ) ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਹਵਨ ਕੀਤਾ ਜਾਏ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ ਕਿਓ' ਜੋ ਏਹੋ ਥਾਂ ਸੁਲਖਨੀ ਹੈ ਜਿਥੇ ਸਬਨਾਂ ਦੀ ਮੁਰਾਦ ਪੂਰਣ ਹੋਈ । ਰਾਜਾ ਮਹੇਂਦਰ ਰਾਓ-ਮੈਂ ਪਹਿਲੋਂ ਈ ਦੇਵੇਂਦਰ ਨੂੰ ਹੋਵਨ ਸਮਗੀ ਲੈਨ ਲਈ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, (ਉਂਗਲੀ ਨਾਲ ਭਕਾਕੇ) ਓਹ ਵੇਖੋ ਰੁਖਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਘੋੜਾ ਦੁੜਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। | ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਿੱਛੋਂ ਦੇਵੇਂਦਰ ਭੀ ਆਗਿਆਂ ਅਤੇ ਹਵਨ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ ਆਹਾਂ ! ਏਸ ਵੇਲੇ ਸਾਰਾ ਬਨ ਮੁਗੰਧੀ ਨਾਲ ਮਹਕ ਉਠਿਯਾ ਹੈ ਅਰ ਮਾਂਹਾਰੀ ਤੇ ਭਯਾਨਕ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਡਟੌਨੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਵੇਦ ਦੇ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਛੰਦਾਂ ਦੀ ਅਵਾਜ ਆ ਰਹੀ ਹੈ । ਜਿਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਨ ਕੇ ਹਰ ਇੱਕ ਦਾ ਆਤਮਾ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਈਸ਼ਰ ਪਰਮਾਤਮਾਂ ਦੇ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ॥ | ਓਹ ! ਜਰਾ ਅੰਜਨਾਂ ਦੇਵੀ ਵਲ ਤਾਂ ਵੇਖਨਾਂ ! ਪਵਨ ਨੂੰ ਵੇਖ ਵੇਖਕੇ ਕੇਡੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ । ਇਸਦਾ ਚਿਰਕਾਲ ਤੋਂ ਮੁਰਝ ਯਾ ਹੋਇਆ ਮਖੜਾ ਏਸ ਵੇਲੇ ਤਾਂ ਖਿੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹੈ । ਵੇਖੋ ! ਓਹ ਧੰਨ ਨੀਵੀਂ ਪਾਕੇ ਸਬ ਤੋਂ ਵਖਰਿਆਂ ਕਿਸ ਰਾਂ ਖਲੋਤੀ ਹੈ ਪਰ ਕਦੇ ਕਦੇ ਉਚੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਕਰਕੇ Original with: Language Department Punjab Digitized by: Panjab Digital Library
