ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
________________
( ੧੫੧ ) ਨਾਵਣ-(ਸੰਨ ਹੋਕੇ) : ਗਵ ( ਉ ਉ ਰਾਜਾ ਬਜੱਰਬਾਹ ਦੌਵੇਂ' ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਸਵਾਗਤ ਲਈ ਅੱਗੋਂ ਦੀ ਜਾਓ ।
- ਏਹ ਸਨ ਕੇ ਦੋਵਾਂ ਓਥੋਂ ਉਠ ਅਰ ਬੜੇ ਆਦਰ ਮਾਨ ਸਹਤ ਹਨੂੰਮਾਨ ਜੀ ਨੂੰ ਓਸ ਵੰਬੂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਆਏ, ਹਨੂੰਮਾਨ ਜੀ ਦੀ ਬਾਚ ਚੀਭ ਦਾ ਢੰਗ : ਨੂਰਮਤਾ ਦੇ ਵਜੂਦ ਨੂੰ ਵੇਖਕੇ ਹਰ ਇੱਕ ਹਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਖਨ ਲੱਗੇ ਓਹੋ : ਵਿਦ ਅਤੇ ਮਿੱਠੀ ਬੋਲੀ ਭੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਇਕ ਅਚਰਜ ਚੀਜ਼ ਹਨ, ਜੋ ਹਰ ਇੱਕ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਅਪਨੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਤਰਾਂ ਪਰਣਮਾਸ਼ੀ ਦਾ ਚੰਦcਮਾਂ ਚਕੋਰ ਨੂੰ ਅਭੇ ਸਾਵਨ ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਕਾਲੀ ਘਟਾ ਮੋਰ ਨੂੰ।
ਪਾਠਕ ਗਣ ! ਜਿੱਨੇ ਮਨੁੱਖ ਇਸ ਵੇਲੇ ਬੈਠੇ ਹਨ, ਭਾਵੇਂ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਹਨ ਯਾ ਵੱਡੇ ਪਰ ਸਭ ਹਨੂੰਮਾਨ ਜੀ ਨੂੰ ਆਦਰ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਵੇਖ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਨਾਂ ਬਾਤਾਂ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਯੋਗਯਭਾਤ ਵਾਹ ਵਾਹ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਬਹੁਤੇ ਕਾਲ ਭੀਕ ਏਧਰ ਓਧਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਰਹੇ, ਅੰਤ ਨੂੰ ਪਾਤਾਕਾਲ ਦਾ ਵੇਲਾ ਚਲਨ ਲਈ ਨਿਯਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਰ ਸਭ ਸੈਨਾ ਨੂੰ ਏਹੀ **xlਗਯਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ । ਸਤਾਈਵਾਂ ਅਧੜਾਯ ॥ ਫੌਜ ਦੀ ਚੜਾਈ ਸਵਰ ਦਾ ਵੇਲਾ ਹੈ ਜਦ ਹਰ ਇੱਕ ਸਿਪਾਹੀ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਬਿਸਤਰਾ ਬਨਕੇ ਗਆਂ ਤੇ ਲੱਦ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ Original with: Language Department Punjab Digitized by: Panjab Digital Library
